Pfff. Ik knal zo’n beetje uit elkaar van al het vocht dat erin zit, maar de chemotoestand is ook weer achter de rug. Vandaag heb ik me ook best wel vermaakt, want ik had Criminal Minds mee op DVD en dan gaat de tijd toch wel een stukje sneller. Nu even twee weekjes bijkomen en dan is de laatste alweer.

Of het echt effect heeft kunnen ze nog niet met zekerheid zeggen, maar het ziet er wel goed uit. Waardes die moeten dalen doen dat ook en anderen die moeten stijgen ook. Alleen een beetje (te?) langzaam, want ik heb nog geen dolenthousiaste dokter aan mijn infuus gehad. Wat wel super is, is dat mijn Hb ongeveer 7,5 is. Nou, dat heb ik in geen jaren meegemaakt, ik schommel normaal tussen 3 en 6. Geen wonder dat ik me zo fit voel!

Ik weet dat ik grote groepen moet ontwijken in verband met mijn lage weerstand, maar het was zo ontzettend tijd voor een feestje dat ik gisteren gewoon tussen 15.000 (ofzo, weet ik het) malloten stond te dansen op Rockit bij de Maarsseveense Plassen. En het was heel, heel, heel erg leuk! De rij om binnen te komen (niet leuk) en dat eindeloze gekloot bij de wc’s altijd (ook niet leuk) ben ik alweer vergeten, het was verder heel veel fijne muziek, lekker warm weer ondanks twee buitjes, leuke mensen, pilsjes, heerlijke hamburgers en een avontuurlijke fietstocht terug door het enge bos! alleen mijn arme, arme kuitjes…ik moet heel langzaam de trap op en af, auw, auw, auw 🙂

Zo, dat hakt erin zeg. Het was een vervelend lange dag gisteren, ik heb geslapen als een blok, 45 mg prednison geslikt, dom op de bank gehangen en ik ben nóg moe. Wat een rotspul! Gelukkig niet misselijk en mijn haar doet het ook nog.

Het goede nieuws is dat dit de vierde keer alweer was, nog maar twee te gaan! Bijna klaar!

Ter voorbereiding van chemokuur deel 4 van morgen, moest ik vandaag even wat bloed laten prikken in het ziekenhuis. De vorige keer had ik alle formulieren al meegekregen, want dan zou het lekker snel gaan. Die vlieger gaat alleen helaas niet op wanneer ze de verkeerde datum op het formulier invullen. Paniek alom, tippex erbij, alles opnieuw. Ja hoor, ik wacht wel.

Toen het prikken zelf. Ik vond het al verdacht rustig, bleek het en soort stagiairedag te zijn. De eerste stagiair durfde mijn dunne vaatjes niet aan en dat was prima, want hij kwam zo onzeker over dat ik hem sowieso niet in mijn buurt wilde hebben. Ik vond hem stom, al meteen toen ik hem zag. Zijn medestagiair met de “Oh, dat doe ik wel even” attitude vond ik een stuk leuker. En potverdorie, hij prikt hem in een keer goed! Helaas moest die andere Harry daarna de afhandeling weer doen, alle formulieren controleren op geboortedatum, checken of ze wel de juiste buisjes hadden gedaan en ondertussen mopperen op de prikkoning dat die niet de boel netjes had afgeplakt. Eikel. Daarna moest uiteraard ook de begeleider nog het een en ander controleren. Ja hoor, ik wacht wel.

Ook de apotheek maakt er trouwens weer hun gebruikelijke potje van. Op maandag kwam ik wat prednison halen, maar ze hadden niet genoeg op voorraad. “We geven je nu wat we hebben en dan ligt morgen de rest klaar. Een herhaalrecept? Nee dat is niet nodig, dat houden we hier. Gewoon even je naam noemen.” Dus toen ik dinsdag weer aan de balie stond was dat herhaalrecept in geen velden of wegen te bekennen. “Weet je zeker dat je niet al alles gehad hebt?”. Uhuh! Ga maar zoeken, ik wacht wel. Ik wacht altijd. Ik blijf namelijk net zo lang staan tot ik het heb. Dat zien ze blijkbaar wel aan me, want de halve afdeling werd opgetrommeld voor het zoeken. En na een kwartiertje, eindelijk gevonden. Maakt mij niet uit. Ik wacht wel.

Nee! Boe! Mijn reumatoloog Dr. C. gaat helaas het UMC verlaten. Vandaag was mijn laatste bezoekje aan hem. Ik vind het best wel jammer, want we hadden het ondanks dat ik soms superziek was toch altijd best gezellig. Vooral zijn extreme uitlegkwaliteiten en uitgebreide raportages van mijn bloedbeeld gaan ik en Vaders missen.

Maar ja, niets aan te doen. Zoals Heidi en Tim (ik kan niet Googlen voor een link, want ik wil niet weten wie er gaat winnen) zouden zeggen, one day you’re in, the next day you’re out. Nou, in comes Dr. T.! Carry on!