Bad Karma

Vandaag heb ik voor het eerst sinds tijden weer eens gereden! Alleen niet zo heel ver. Motor sloeg af, wilde niet meer starten, politie die toevallig langskwam duwde ons op het fietspad en daar stonden we dan…anderhalf uur in de kou te wachten op de Wegenwacht. Die hem zo aan de praat had. Een of andere elektrisch storing. Jaja. Ik zeg: bad karma!

Memento

Als je Memento net zo’n geweldige film vond als ik, heb je net een briljante documentaire gemist. Echte mensen met hetzelfde probleem. Wat ik me altijd afvroeg bij Memento heb ik net beantwoord gekregen. Hoe onthou je dat je steeds dingen vergeet en als je steeds iets tegen jezelf zegt, onthoud je het dan wel, hoe werkt zo’n ziekte nu echt? Uit de documentaire kan ik maar een conclusie trekken: het korte termijn geheugen is een raar iets.

Wat ik het meest treffend vond was het meisje dat steeds zei:”Kijk! Ik wordt gefilmd!”, zelfs 15 seconden nadat de filmmakers zich hadden geintroduceerd maar het meisje even naar de keuken liep. Wat de treurigheid van die situatie ook heel duidelijk maakte, was het stukje waarin het meisje aantekeningen van de dag in haar dagboek schreef. De filmster vroeg “Als je nou over een jaar terugkijkt naar deze dag, wat weet je dan nog van vandaag?” En het meisje zei: “Ik lees de woorden, maar ik weet niet meer hoe het was.” Lijkt me verschrikkelijk! Maar aan de andere kant, een van de andere mensen in de documentaire zei het ook al, als ze een spelletje verliezen of iets stoms doen, maakt het ze niet uit, ze weten het straks toch niet meer.

Ik ga van het weekend Memento weer kijken.

Niet gewend aan Wehkamp

Waarschijnlijk behoor ik tot een minderheid, maar ik ben echt gek op reclame. Zappen is verboden, want reclames zijn vaak leuker dan de programma’s waar ze tussendoor komen. Mijn favorieten van het moment zijn Versatel met die postduif en Wehkamp met dat suffe hondje. Voelen jullie ook een thema?

Op sommige sites zijn denken ze er echter heel anders over. Ik zie de woorden smakeloos en ongewenst! Ben ik slecht?

Online

Het ging even niet zo soepel allemaal met het arme coolbook. Tot overmaat van ramp blies ik ook nog in mijn enthousiaste pogingen de boel draaiende te houden Reina’s digidiary uit het wereld wijde web en was de ellende bijna niet meer te overzien.

Gelukkig is de redding nabij! Als ik een manier verzonnen heb iemand gevonden heb die zo gek is om mijn oude postjes in mijn nieuwe database te laten lopen gaat alles straks als een zonnetje. En dan ga ik ook weer mijn best doen om wat vaker een stukje te schrijven, want dit jaar is er nog weinig creatiefs uit mijn vingers gekomen (tenminste, hier dan, op kantoor ga ik als een dolle!).

Stel anders gewoon een ‘dat wilde ik altijd al weten van Nicoline’ vraag, kan ik daar antwoord op geven en hoef ik niet zo na te denken over andere stukjes!

Paniekvogel

Wie? Nou ik! Werd vanmorgen wakker, maar slechts voor de helft. Mijn ene oog was zo opgezwollen dat hij niet open ging (nee ik ga er geen foto van maken). Dus ik bel in paniek de dokter, afspraak gemaakt, net geweest. Sta ik binnen twee minuten weer buiten 🙂 Beetje klooien met warme doeken, is het morgen weer over. Dag, mevrouw!

Kom maar op met steunbetuigingen en “ach, wat zielig voor je”!

Blijdorp

Gisteren was ik in Dierentuin Blijdorp! Heel lang geleden – 30 jaar om precies te zijn – waren mijn papa en mama daar ook, keurig netjes in pak en witte jurk om wat foto’s te laten maken als herinnering aan hun huwelijk dat net gesloten was. Toen kon ik er helaas niet bij zijn (ik bestond immers nog niet) dus had ik bedacht om als cadeautje terug te gaan om de foto’s opnieuw te maken. Zelfde beestjes, zelfde poses, alleen ietsjes ouder geworden.

Het viel niet mee! Zo braaf en schattig ze er op de oude foto’s uit zien, zo eigenwijs zijn ze nu! Papa ging er de hele tijd vandoor om zelf plaatjes te schieten van beestjes en luisteren naar de aanwijzingen van de fotograaf bleek ook een hele opgave. Maar het is helemaal goedgekomen, nog even een mooi boek bij elkaar plakken en ze kunnen er weer 30 jaar tegenaan.

Uiteraard kon ik het zelf ook niet laten af en toe een beestje op de foto te zetten, al zaten die ook niet stil. Het was nogal koud, dus dat was bibberen voor de apies! Mijn papa is overigens niet onhandig met een camera, ik kan nog veel leren van die man (of een betere camera kopen). De foto’s bij dit postje zijn dan ook een gezamellijke vader-dochter productie!

Blijdorp is een hele mooie dierentuin vooral als je vogels en vissen leuk vindt. Het aquarium is echt fantastisch, ook al vind je vis misschien niet een hele spannende diersoort, daar absoluut wel. Na de tunnel waarbij de haaien over je hoofd zwemmen dacht ik dat we al klaar waren, maar dat was pas het begin! Je zou er makkelijk een middagje kunnen ronddwalen, ook in de winter een leuk dagje uit, want het is binnen en lekker warm. Ben benieuwd hoe het er over 30 jaar uitziet!

Look at Me

Het eigenaardigste trekje van toeristen is dat ze in plaats van een foto te maken van een mooi, beroemd ding er altijd zelf voor gaan staan om een foto te maken van zichzelf met op de achtergrond een beroemd, mooi ding.

Stel nou dat je dat jaren lang doet. En stel nou dat je nooit kinderen krijgt en dat als je doodgaat die doos vol met foto’s van jou kwijt raakt om door iemand met teveel tijd op een vlooienmarkt gekocht te worden. Iemand die ze uitzoekt en een overzichtje maakt van je vakantietripjes. Een nieuw project van Look at Me, de galerij voor verloren, vergeten of weggeooide foto’s. Alleen voor nieuwsgierige aagjes!

Een golf van solidariteit

Ik vind het echt geweldig dat er gisteren zoveel geld is opgehaald met de radio en televisie actie. Ik heb er alleen niets van gezien, want ik krijg jeuk van dat soort shows. Het merendeel van de show zal wel goed zijn geweest, alleen na het zien van wat stukjes van optredens die ik vanmorgen op het nieuws ben ik blij dat ik niet heb gekeken. Verschrikkelijk. Maar goed, ongeveer 4,5 miljoen Nederlanders zijn het niet met me eens en dat is prima. Ieder zijn ding.

Waarom dan dit stukje? Omdat, terwijl ik dus gezellig naar Good Will Hunting zat te kijken op Net 5 er in ieder reclame blok een bekende Nederlander voorbij kwam die mij ging vertellen dat ik naar het verkeerde net zat te kijken en dat ik maar gauw de afstandsbediening – die ik volgens Jan Marijnissen toch al in mijn hand had – moest gebruiken om over te schakelen naar Nederland 2, SBS6 of RTL 4.

Pardon?

Ik bepaal toch zeker zelf wel waar ik naar kijk?! En dat betekent echt niet dat ik totaal ongevoelig ben voor alles wat er in Azie gebeurd is. Ik werd er helemaal pissig van. Zoals mijn beste vriendinnetje (die ook uit pure noodzaak Good Will Hunting heeft gekeken) zei:

“Ik hoef toch niet dat gezever van Marco Borsato met zijn te strakke spijkerbroek en die Fransje Bauer die enthousiast aflaten aan het kopen is (heb je even voor mij? want daar draait het uiteindelijk allemaal om…), aan te zien om het toch heel erg te vinden wat er is gebeurd?”

Anyway, ik vind het nog steeds fantastisch dat er echt zoveel geld is opgehaald!! Alleen de persoon die de zap-nu reclameblokjes verzonnen heeft en de bekende Nederlanders die er aan meededen mogen zich van mij heel hard gaan schamen. Jezelf profileren door naar anderen te wijzen. Heel makkelijk. Niet meer doen.