Goed nieuws en slecht nieuws


Er was ook nog een formulier wat je kunt downloaden om geld terug te krijgen van je eigen risico als je meer dan 180 dagen van het jaar pillen hebt geslikt. Iets met een C en een A of een W, maar wat ook alweer? Anyone?

En verder gaat het kut. De hele chemokuur die mijn zomer verprutst heeft, is niet aangeslagen. Daar ben ik dan ook best wel verdrietig over. Want nu weten ze in het ziekenhuis ook niet meer zo goed wat we moeten doen. Vandaag hebben ze Groot Overleg van de Reumatologen en de Immunologen en de Nefrologen en dan hoor ik vrijdag of ze toch stiekem een mooi plannetje bedacht hebben. Helaas waarschijnlijk iets met veel prednison of andere nare pillen. Nou ja. Best wel boe.

Portugal 2008

Twee weken geleden vertrokken we voor onze wereldreis naar Portugal – via Weeze (Duitsland) naar Sevilla (Spanje) en dan rijden naar Monte das Mocas (Portugal – alwaar we een huisje gevonden hadden om 12 dagen door te brengen.

En wat voor een huisje! Ongelofelijk mooi gelegen op een berg, in the middle of nowhere, met alles erop en eraan. En dan bedoel ik ook echt alles: eigen zwembad, bbq, drie terassen, woonkeuken, open haard (niet nodig), oven, wasmachine, twee badkamers, ligbedjes in alle soorten, een bibliotheek vol stripboeken en een uitzicht waar je geen genoeg van krijgt.

En wat doe je dan? Zo min mogelijk! Een beetje boeken lezen, rondrijden in de omgeving (natuurpark), naar het strand, golfsurfen (ik niet hoor, ik moest kastelen bouwen op het strand met Tye), een stukje zeilen langs de Portugese kust, bbq-en, shoppen in Lagos, toeren naar Sagres, het einde van de wereld, heel veel lekker eten en zwemmen, zwemmen, zwemmen! Het was er heerlijk!

Vakantievoorbereidingen

Mag ik even klagen? De lijstjes zijn gemaakt en de eetgevers van Jopie bijna geregeld, waarna er slechts nog een heuvel genomen moest worden voordat ik echt op vakantie kan. Ik ging mijn bikini’s passen. Boe! Al mijn bikini’s komen uit het pre-prednison tijdperk en ik moet zeggen, fraai is anders. Sta ik toch bijna te snikken voor de spiegel! Ik lijk wel een vrouw!

Een voordeeltje heb ik dan wel. Bij het grote TopSurf inkoopfestijn heb ik zo’n semi-transparante overgooier toestand gekocht voor op het strand. Dat camoufleert. En dat is nodig ook.

Klussen met Nic (en vaders) deel XIV

Het is pas zaterdagavond maar het voelt alsof ik al een week aan het klussen ben. Gisteren vol goede moed begonnen aan het verplaatsen van een schakelaar voor het licht in de keuken. Stroom eraf, draden doorverbinden, stopcontact aansluiten, stroom erop. Niks. Ja, de aardlekschakelaar sloeg om. Alles weer los. Nog een keer proberen, zoeken op internet, plaatjes bestuderen, maar wat ik ook deed, de aardlekschakelaar bleef omslaan. Toch maar even bellen met vaders, die weet tenslotte van stroom. Ik kreeg een pracht van een plaatje doorgemaild, maar helaas. Niks. Ja, weer die aardlekschakelaar. Toen besloot vaders dat ie zaterdag zelf wel even kwam kijken (ze hadden gewoon zin in mijn vers gebakken brood).

Terwijl ik vanmorgen op de parents zat te wachten besloot ik om dan maar vast de koof-toestand van het plafond te slopen. Dat begon ook heel voorspoedig. Binnen no-time had ik de ene kant weg. De andere kant was problematischer. Die verdwijnt namelijk voor een deel onder het schuine dak en helaas zit hij daar ook vastgeschroefd. Daar kan ik nooit van mijn lang-zal-ze-leven bij. Bummer. Gelukig kwam broertje ook lunchen en die heb ik heel subtiel meteen aan de slag gezet met de decoupeerzaag om zoveel mogelijk weg te zagen. Mooi! Alleen zit er onder de koof een steunbalk constructie, die zo verschrikkelijk kluspipo-lomp dat mijn nieuwe koof (een mooie rechte, geen bogen meer, dank-u-wel) aan alle kanten breder moet worden dan ik dacht. Spulletjes die ik nu in huis heb zijn vooralsnog zinloos.

Toen samen met vaders klooien aan de stroom. Nou, niks dus he! Het lag helemaal niet aan mij. We hebben alles geprobeerd. Nieuwe schakeldraad getrokken (dat was trouwens sowieso wel nodig), stroom uit, stroom aan, werkte prima. Er was licht! Stroom uit. Stopcontact aangesloten. Stroom aan. Poef, zei de lamp. En de aardlekschakelaar trouwens ook. Uiteindelijk bleek dat de schakelaar op de ene groep zit en de stroom voor het stopcontact op een andere. En ergens maakt hij kortsluiting. Nou, daar kom je niet achter. Na anderhalf uur klooien moesten de parents wee weg, en nu heb ik dus een schakelaar die het doet en een mooi stuk Duct Tape over het stopcontact. Poe.

Wat ik nog meer heb? Twee kapotte lampjes, twee vuilniszakken vol met puin, een flink stoffige keuken en wat klein persoonlijk leed: drie kleine blaren op mijn rechterduim, twee kleine blaren op mijn rechterwijsvinger, een grote blaar op mijn linkerduim en een heleboel kleine klussneetjes. Oh en een vette blauwe plek op mijn hand omdat er een stuk koof op gevallen is. Het is maar goed dat ik straks op vakantie ga, want ik word er niet mooier van, dat klussen!

Vaders heeft overigens wel beloofd dat we een dagje samen nieuwe koof gaan bouwen als ik terug ben! Dat is wel gezellig! En nu staat het op internet en komt ie er niet meer onder uit 🙂 Heb er nu al zin in, want klussen met vaders gaat ongeveer zo: eerst gaan we gezellig naar de Praxis en kopen precies net niet wat we nodig hebben, ik geef gereedschap aan en doe uitstekende, intelligente suggesties hier en daar, vaders mompelt af en toe ‘nou word ik echt boos’ en ik roep ‘kuthuis, kuthuis!’. Vader-dochter-dingen, mooi man.

Whooooops

Mail van mijn hostingprovider in de verre Vereningde Staten.

The execution times of your website’s scripts were causing a problem within ColdFusion. The ColdFusion execution queue was flooded by the requests from your site, eventually causing the ColdFusion service to crash. Once your site takes up too many spots in ColdFusion’s execution queue, all further requests can be placed on a waiting status before they will be processed. This, by nature, will give a hang condition, causing all sites on the server to experience downtime until the ColdFusion services are restarted.

Oepsie. Haha!

Dingen die niet goed zijn voor je relatie oftewel klussen met Nic deel XVIII

Samen naar de IKEA is uitermate ongezond voor je relatie. Ik ga dan ook nooit samen, want na het laatste debacle heb ik vriendje beloofd dat hij nooit meer hoeft. Daarom was het wel grappig dat toen ik er laatst met mijn ouders was, zij gezellig IKEA-ruzie hadden over een lampje. En het was niet eens zaterdag.

Helaas kan ook samen naar de Praxis toegevoegd worden aan het rijtje ‘dingen die niet goed zijn voor je relatie’. Het was zaterdag, het was er loeiheet (geen airco) en ik kon niet binnen drie tellen vinden wat ik zocht.

(Fok dat, ik moet gewoon spijkers. Normale, gewone spijkers in een doosje, niks geen gegalvaniseerde, driedubbelgedraaide knelkoptoestanden, maar gewoon spijkers. Om een gipsplaat mee aan de muur te rammen. Gewoon. Spijkers. “Ja, weet je wat jij moet…” zei de zaterdagkracht (die ik overigens niets gevraagd had maar die er ineens was. Ik zat namelijk gewoon even te kijken, wil ik eens een keer geen advies, komen ze je lastig vallen, wil je wel advies dan ben je eeuwen op zoek naar een medewerker. Die dan ook nog wat weet van de afdeling waar je dan bent. Maar dat geheel terzijde.) “…jij moet van die zwarte. Want die roesten niet.” Roesten? Ik ga in de keuken een gipsplaat aan de muur rammen, hoezo roesten? Wegwezen jij, kijk ik neem deze wel, doei.)

Duurt lang, duurt lang. Niet goed voor je relatie. Want de relatie had het warm en wilde zo snel mogelijk weer weg. Dus nu heb ik een mooi zakje spijkers die waarschijnlijk net niet de goede zijn, maar dat kan me niet schelen. Ik moet en zal die gipsplaat ermee aan de muur rammen. Want ik wil niet meer terug naar de Praxis.