De Jurk deel II

Afgelopen zondag was Moeders hier weer om verder te knutselen aan de Jurk. Wat hadden niet zoveel tijd, dus na het rijgen en knippen van de rok en het achterpand (het rugstuk) werd ik met een boel instructies alleen gelaten voor de rest. De voorpanden gingen prima en toen hoefde ik alleen nog maar de mouwtjes. Omrijgen en dubbelklappen voor de andere kant stond erop wat ik braaf deed. En toen gingen mijn hersenen werken.

Het patroon van het ene mouwtje was niet gelijk aan het andere mouwtje. Dat zou betekenen dat het linkermouwtje er anders uit zou zien dan het rechtermouwtje. Kan niet. Ik denken, denken, denken. Nog eens kijken. Stond er ook nog achtermouw op het patroon. En voormouw. Dubbelklappen had dus geen zin, ik moest elk mouwtje twee keer uitknippen. Dacht ik. Besloot ik. Maar toch.

Bellen.

Ik uitleggen, mouwtje, kan niet, snap ik niet, moet dat wel zo? Is Moeders h e l e m a a l trots dat ik zelf uitgevogeld had hoe het zat 🙂 Wel een beetje laat alleen, want ik had niet-linkermouwtje uiteraard al geknipt.

(Stiekem denk ik overigens dat het een test was om me scherp te houden, maar Moeders ontkent in alle toonaarden. Uhuh. Jaja!)

Volgende week vrolijk verder!

De Jurk deel I

Nadat ik een poosje terug met Moeders op de lapjesmarkt een mooi stukje stof heb gekocht, was het vandaag tijd om de eerste stappen te zetten om er een fijn jurkje van te maken. Mijn moeder is namelijk coupeuse, dus die weet dingen. En aangezien mijn vader me heeft leren timmeren en banden plakken, was het nu de beurt aan mijn moeder om iets van haar specialisme over te brengen. Afijn, ik wil dus een jurkje maken.

Een jurkje maken begint met een beetje bladeren in tijdschriften als de Burda en de Knip waarbij je heel erg door de stof heen moet leren kijken, want het doet allemaal nogal oubollig aan. Gelukkig had mijn moeder al wat leuks uitgezocht, dus konden we meteen beginnen met het engste van het jurkje maken, het opmeten van Lijf. En wat blijkt? Ik ben raar! Mijn borstomtrek is maat 38, mijn heupen 44 en mijn ruglengte maat 50 (!). Ik ben nogal lang voor de Burda. Geeft allemaal niks volgens Moeders – en die zit erop dus dat zit wel snor – het wordt straks en kwestie van hier en daar een stukje erbij tekenen en dan past het prima.

Na een dubbele espresso was ik bijgekomen van de schrik (maat 50!) en konden we het patroon gaan overtrekken op patroonpapier. Zo’n patroonblad is een soort brij van kleurtjes en lijnen, maar uiteindelijk het valt mee. Je zoekt het soort lijntje op dat bij jouw maten past (streepje, stippeltje, streepje) en dan ga je overtrekken. Bij het rokdeel hebben we toch maar even nagemeten en jurkje bleek voor mij een ieniemienie-kort-jurkje, dus hebben we er alvast 7 centimeter bijgetekend.

En toen werd het spannend, het grote ‘op de stof leggen’ kon beginnen. Alleen was ik vergeten de stof te wassen en konden we niet verder, want de kans bestaat dat de boel krimpt en je – al je bijrekenen en tekenen ten spijt – alsnog een mini-jurkje krijgt. Hele handel ingepakt en volgende week verder.

Snel naar Broer gegaan – bijna jarig – voor hapjes en drankjes en verhalen over aan cocaïne verslaafde ratten en elektrodes in je hoofd. Timmeren en banden plakken is namelijk wel het specialisme van Vaders, maar niet zijn beroep!

Wachten

Had ik al gezegd dat ik niet zo goed ben ik wachten?

Gisteren gingen we direct na mijn sporten naar het spreekuur van de dierenarts.

Om 19:00 uur precies zaten we met Jopie en zijn ontstoken oog in de wachtkamer.

Er waren 4 wachtenden voor ons.

Ik had honger.

Ik ging tussendoor even boodschappen doen.

Toen ik terugkwam waren er nog steeds 4 wachtenden voor ons. Drie poezen en een cavia. En 2 kinderen met ADHD.

Om 20:20 waren we eindelijk aan de beurt.

Zegt de dierenarts “Ik weet eigenlijk niet zoveel van ogen, ik overleg morgen wel even met een andere arts en dan bellen we u.”

Om 20:25 stonden we dus weer buiten.

Boosch (en honger!)!

Boekenfestijn

Zondag met een vriendinnetje even naar de Jaarbeurs gegaan naar het enorme boekenfestijn om vast wat in te slaan voor de vakantie (ja, we gaan nog een keer). Wat een feest! Eindeloos veel boeken voor weinig! We dachten eerst nog dat we geen mandje of sleurkratje nodig hadden, maar na tien minuten zijn we er toch maar eentje gaan halen. En op een gegeven moment moet je ook gewoon zeggen “Nu is het klaar!” alleen zeiden we daarna meestal “Nou nog eentje dan!”. Dus nu zit ik met een flinke stapel boeken waarvan ik niet weet met welke ik moet beginnen!

Busje komt zo

Omdat we toch geen woonwerk verkeer hebben waar je een serieuze auto voor nodig hebt, zijn we aan het kijken naar een busje-voor-erbij. Als een soort extra kast of een schuurtje, voor weekendjes weg of langere surf (hij niet ik) en boekenlees (ik en ook hij) vakanties in Zuid-Frankrijk en eigenlijk gewoon voor de leuk. Vandaag waren we daarom met Tom-Tom op bezoek bij Kieft & Klok. Supergaaf hoor, echt niet normaal. En ook nog wat geleerd. Zo weet ik nu bijvoorbeeld het verschil tussen een T2 uit Europa en eentje uit Californie. Handig voor Triviant!