De arboarts vind het onverstandig wanneer ik de middagen slapend doorbreng. Ik moet een beetje actief blijven van hem. “Lekker naar buiten, in beweging blijven. Ga je toch gewoon ’s middags shoppen”, zei hij, “gezellig met je vriendinnen!”. Serieus, dat zei hij. Uit welk jaar komt die man?!

Anyway, ik heb vanmiddag zijn advies opgevolgd en ging vol goede moed naar de IKEA. Zonder vriendinnen, want die werken namelijk wel gewoon. Maar die arboarts die kan me wat met z’n shoppen, ik ben kapot! Volgende keer shop ik mooi weer online, lekker thuis vanaf de bank. Ben tenslotte een moderne vrouw.

(Ja, jullie dachten zeker dat ik als een kuddekoe door de H&M gerend was om wat Victor en Rolfjes te bemachtigen. Maar dat kan ook gewoon online. Ha!)

Voor de verandering was ik weer eens in het ziekenhuis en aangezien ik weiger me ooit nog te laten opnemen hadden ze een kakstrakke dagplanning voor me gemaakt. Melden op afdeling, stollingstijd meten in het lab, terug naar de afdeling, infuus in arm, nieuwe stollingstijd meten in lab, terug naar afdeling, wachten, weer stollingstijd meten in lab, weer terug naar afdeling, wachten en dan nog een keertje naar het lab. Vol goede moed stond ik daar voor mijn laatste stollingstijd, kon niet! Lab was nog een uur open, maar dan doen ze geen stollingstijden meer…stelletje luie prikkers! Terug naar de afdeling, klagen, bellen en uiteindelijk hadden ze na een uur toch iemand gevonden die het alsnog wilde doen.

Wat een gepruts is het toch elke keer. En het heeft ook nog eens niets opgeleverd. Mijn bloed laten stollen duurt lang, heel heel lang…en dat wisten we al. Ik heb inmiddels 7 littekentjes om dat te bewijzen…en ik heb geen zin meer. Ik ben onderzoekmoe!

In Utrecht komt alles altijd wat later, dus na die stroomstoring van vannacht in heel Europa, deden wij van de Rivierenwijk het net nog even dunnetjes over. Anderhalf uur zonder stroom, ik heb heerlijk liggen tukken, zo donker, zo stil, fantastisch!

Wat ik dan wel weer leuk vind aan de verkiezingen zijn de t-shirts die je hier en daar ziet verschijnen. Het JP shirt heb ik inmiddels kado gedaan aan vriendje en wat bleek: ik steun er zowaar een goed doel mee! Dat is met Femke of Rita wel anders! Zijn jullie nou trots?