Een treinverhaal

Het had me natuurlijk al moeten opvallen dat toen ik hier gisteravond gezellig zat er verdacht weinig treinen voorbij kwamen. Maar ja, wijntje, hapje eten, kletserdeklets, tijd vliegt!

Dus toen ik uiteindelijk nietsvermoedend op het station was aangekomen om terug naar Utrecht te gaan, bleek er iets aan de hand. Iets met ‘logistieke redenen’ (stroomstoring bleek later). Iets met ‘minder treinen van en naar Utrecht’. Iets met ‘kijk maar even wat je doet’. Het mevrouwtje van de NS kon me ook niet meer vertellen dan ‘Er komt misschien wel een trein straks (over drie kwartier). Een stoptrein ja. Perron? Nee dat weten we niet, let maar op de omroepberichten. Tot ziens!’

En wat doe je dan? Dan bel je je vriendje natuurlijk, zodat hij je kan komen redden! Maar ja, Amsterdam Centraal is niet echt handig met de auto, dus spraken we af in Holendrecht. Nou, ik was nog niet eens bij Amstel of hij was daar al! Helaas nam ik eerst de verkeerde uitgang, waardoor ik weer een kilometer terug moest lopen. En hij maar wachten.

Ik ben heel benieuwd of er nog boetes binnenkomen de komende tijd, want hij was er onverantwoord snel :-).  Openbaar vervoer? Een grote zucht.

To-do-lijstje

Daar gaan we dan! Ik moet:

  • de koof afmaken
  • schuren en verven
  • plafond witten (wederom)
  • foto’s uitkiezen en printen en inlijsten en ophangen
  • de klok ophangen
  • een tas maken
  • een overhemd repareren
  • de badkamer en/of het hele huis schoonmaken
  • de studeerkamer opruimen
  • de schuur afbreken
  • een bankkast maken
  • tegelen
  • de heg snoeien
  • twitteren
  • fietslicht maken
  • en werken, werken moet ik ook nog!

Vandaar dat blog een beetje stilligt!

(En styling hangen aan een ul-li constructie, ook dat nog!)

Overslaan

Ik vind het een uistekend idee, laat die lente maar zitten, we gaan gewoon in een keer door naar de zomer! Dus in plaats van klussen zat ik vanmiddag op het terras (braaf met factor 80) aan het witbier. Zo komt die keuken natuurlijk nooit af, maar een belangrijke stap is wel eindelijk genomen. We hebben alle verbouwingszooi die al maanden in de tuin lag eindelijk weggebracht naar het afvalscheidingsstation. Via hout naar hard plastic naar grof huisvuil naar oud papier en nu kunnen we eindelijk lekker in de tuin hangen.

Alhoewel, we zaten daar dus even na afloop en hebben bedacht dat we zo snel mogelijk beginnen met de sloop van de schuur. Want daar moet de loungehoek. Bring it on!

Klussen met Nic deel XXVI

Het was koopzondag en dan kan je niet thuisblijven. Even naar de IKEA en de Praxis en ik had weer genoeg spulletjes in huis om een beetje te knutselen. Sinds ik gisteren broertje vol overtuiging een gat zag boren (die muur is van piepschuim), heb ik mijn eigen fobie overwonnen en ben ik los gegaan. Onder broertjes kastje hangen nu twee plankjes en een droogrekje (en ergens anders nog een antiviezebeestenrooster, maar dat kon niet op de foto).

Conclusie: boren is een eitje! Ik ben al op zoek naar andere plekjes om dingen op te hangen, want niet alleen het boren is easy, ik heb ook een nieuwe vriend! Hij kwam opgeladen en wel mee naar huis en we hebben nu al een band voor het leven. Hij is snel, sterk en weegt niks. Ik hou (van) hem!

Klussen met Nic deel XXV

Net als je vriendje op vakantie is breekt de wc-bril natuurlijk af (en ik deed echt niets bijzonders hoor). Dus op naar de Praxis, nieuwe halen, oude losbreken (schroeven ging niet meer, beetje veel roest, beetje vies), nieuwe vastschroeven en weer klaar. Maar ja, toen verveelde ik me dus een beetje met mijn gereedschap en besloot ik dat ik ook maar eens dat nieuwe keukenkastje op ging hangen. En dat gaat dus niet in je eentje. Echt niet. Ik heb het geprobeerd.

Gelukkig is daar dan altijd nog broertje! Hij is best wel sterk en niet bang voor de boormachine, dus die gaten zaten zo in de muur. Alleen wat hangt dat kastje toch scheef? Waterpas erbij, kastje hangt recht. De muur is gewoon niet recht. En niet een heel klein beetje niet recht, nee echt vreselijk niet recht! Dus nu hangt het kastje een beetje scheef, zodat het er nog enigszins normaal uit ziet. Ik kan alleen geen ronde dingen in het kastje leggen, want die verdwijnen allemaal in de hoek!

Ik heb weer helemaal de smaak te pakken! En morgen is de Praxis ook nog eens open… Wat een goed weekend!