Hardstikke leuk dat jarig zijn, maar je moet er wel meteen een postje uitrammen omdat het anders gek staat op je weblog. Gelukkig gebeurt er een hoop, zodat ik wel wat te vertellen heb.

Volgende week maandag bijvoorbeeld verhuist Grote Zus met man en kind naar haar vrijstaande villa in de suburbs van Perth! Heel vervelend want nu moet ik echt weer een bezoekje gaan plannen aan Down Under. Voor zover je dat op foto’s kunt zien is het een supertof huis, alles gelijkvloers, grass-trees (ik vind ze leuk!)  in de voortuin en wat een ruimte! Ze hoeven daar geen groothoeklenzen te gebruiken voor de funda-foto’s, want het is gewoon groot. Nee maar echt. Jaloers!

Verder ga ik vandaag maar eens een boel spullen voor mezelf kopen. Gewoon omdat ik jarig was. En omdat vriendje op ‘zakenreis’ is en ik dus heel alleen ben. Troostshoppen noemen we dat. En toevallig ben ik daar onwijs goed in. Zijn de winkels al open?

…dat kun je wel zien dat ben ik!

En dan nu op zoek naar cadeautjes!

Ik maak graag lijstjes. Dat maakt het leven overzichtelijk en afstrepen geeft een voldaan gevoel. En dus heb ik een lijstje van  30 dingen die ik graag zou willen doen voordat ik 30 word. Alleen, de deadline (dinsdag) begint zo dichtbij te komen dat ik vrees dat ik het niet ga redden.

Dus bij deze schrap ik punt 30 ‘Naar Las Vegas met Azijn’ en verander ik dat in ‘Maak een 31 dingen die ik graag zou willen doen voordat ik 31 word-lijstje’. Mag dat nog?

Geheel tegen mijn eigen verwachting in ben ik al weer thuis! Het begon allemaal nogal matig namelijk. Op de een of andere manier hadden mijn vaten er geen zin in en lukte het pas na 5 keer om een infuus te zetten, in mijn rechterelleboog. Een rotplek! Mijn arm moest op een kussen en ik moest proberen zo min mogelijk te bewegen, want anders sloeg hij weer dicht en ging er van alles piepen. Gelukkig ging hij op een gegeven moment beter lopen en kon ik toch een beetje tijdschriften lezen en de puzzel uit de nrc.next invullen met links. Niet dat dat makkelijk ging, want er was een noodstroomtest en dus gingen ineens hoepla alle lichten uit…in het donker met links een puzzel invullen…ik heb het krantje maar daar gelaten, want het zag er niet uit.

En nu ben ik lekker thuis! Corrie – de koningin van de dagbehandeling – vond namelijk dat de pomp van het infuus best wat sneller kon en dat betekende dat ik een derde minder tijd kwijt was. Ik mocht ook zelf kiezen of ik extra anti-kots-spul wilde en aangezien ik toch de tijd had, heb ik het maar genomen. Ik ben heus wel heel stoer, naalden doen me niks enzo, maar kotsen is geen hobby en dus ben ik blij dat het erin zit. Zo!

Twee van de zes gehad! Even twee weken rust!

Net een half uurtje door het huis lopen rennen, want ik wilde zo snel mogelijk mijn tas klaar hebben voor morgen. Wat een zooi kun je meeslepen zeg, het lijkt wel alsof ik op vakantie ga. Een boek, wat tijdschriften, laptop, snoeren, telefoon, toilettasje, trui, flesje water, pennen, agenda, koekjes, sleutels, portomonee, nog maar een boek voor als die andere niet leuk is, bril, sokken, paspoort, ziekenhuispas van Azijn voor als ik besluit te ontsnappen, brief voor het extra bloedprikken (en bedankt Dr. C.) en natuurlijk mijn goede humeur!

Hmm. Ik ga het nog druk krijgen als ik alles ga gebruiken wat er in dat ene kleine rugzakje zit…ik kreeg hem nauwelijks dicht!