Het is pas zaterdagavond maar het voelt alsof ik al een week aan het klussen ben. Gisteren vol goede moed begonnen aan het verplaatsen van een schakelaar voor het licht in de keuken. Stroom eraf, draden doorverbinden, stopcontact aansluiten, stroom erop. Niks. Ja, de aardlekschakelaar sloeg om. Alles weer los. Nog een keer proberen, zoeken op internet, plaatjes bestuderen, maar wat ik ook deed, de aardlekschakelaar bleef omslaan. Toch maar even bellen met vaders, die weet tenslotte van stroom. Ik kreeg een pracht van een plaatje doorgemaild, maar helaas. Niks. Ja, weer die aardlekschakelaar. Toen besloot vaders dat ie zaterdag zelf wel even kwam kijken (ze hadden gewoon zin in mijn vers gebakken brood).

Terwijl ik vanmorgen op de parents zat te wachten besloot ik om dan maar vast de koof-toestand van het plafond te slopen. Dat begon ook heel voorspoedig. Binnen no-time had ik de ene kant weg. De andere kant was problematischer. Die verdwijnt namelijk voor een deel onder het schuine dak en helaas zit hij daar ook vastgeschroefd. Daar kan ik nooit van mijn lang-zal-ze-leven bij. Bummer. Gelukig kwam broertje ook lunchen en die heb ik heel subtiel meteen aan de slag gezet met de decoupeerzaag om zoveel mogelijk weg te zagen. Mooi! Alleen zit er onder de koof een steunbalk constructie, die zo verschrikkelijk kluspipo-lomp dat mijn nieuwe koof (een mooie rechte, geen bogen meer, dank-u-wel) aan alle kanten breder moet worden dan ik dacht. Spulletjes die ik nu in huis heb zijn vooralsnog zinloos.

Toen samen met vaders klooien aan de stroom. Nou, niks dus he! Het lag helemaal niet aan mij. We hebben alles geprobeerd. Nieuwe schakeldraad getrokken (dat was trouwens sowieso wel nodig), stroom uit, stroom aan, werkte prima. Er was licht! Stroom uit. Stopcontact aangesloten. Stroom aan. Poef, zei de lamp. En de aardlekschakelaar trouwens ook. Uiteindelijk bleek dat de schakelaar op de ene groep zit en de stroom voor het stopcontact op een andere. En ergens maakt hij kortsluiting. Nou, daar kom je niet achter. Na anderhalf uur klooien moesten de parents wee weg, en nu heb ik dus een schakelaar die het doet en een mooi stuk Duct Tape over het stopcontact. Poe.

Wat ik nog meer heb? Twee kapotte lampjes, twee vuilniszakken vol met puin, een flink stoffige keuken en wat klein persoonlijk leed: drie kleine blaren op mijn rechterduim, twee kleine blaren op mijn rechterwijsvinger, een grote blaar op mijn linkerduim en een heleboel kleine klussneetjes. Oh en een vette blauwe plek op mijn hand omdat er een stuk koof op gevallen is. Het is maar goed dat ik straks op vakantie ga, want ik word er niet mooier van, dat klussen!

Vaders heeft overigens wel beloofd dat we een dagje samen nieuwe koof gaan bouwen als ik terug ben! Dat is wel gezellig! En nu staat het op internet en komt ie er niet meer onder uit 🙂 Heb er nu al zin in, want klussen met vaders gaat ongeveer zo: eerst gaan we gezellig naar de Praxis en kopen precies net niet wat we nodig hebben, ik geef gereedschap aan en doe uitstekende, intelligente suggesties hier en daar, vaders mompelt af en toe ‘nou word ik echt boos’ en ik roep ‘kuthuis, kuthuis!’. Vader-dochter-dingen, mooi man.