Laatst had ik een telefonisch consult met de vervanger van de vervanger van mijn arts in het UMC.
En die zei toen: “Over een week of drie moet je maar weer even langskomen.”
Dus ik zeg: “Verbind me maar door met de receptie dan.”
“Ja nee,” zegt hij, “Ik weet niet hoe dat moet, dus we sturen wel een brief met een nieuwe afspraak.”
“Euh ok.”
En dus sturen ze een brief met een afspraak op een dag dat ik uiteraard niet kan. En als je niet kunt, moet je de receptie bellen. Dus ik bel met de polikliniek. Altijd leuk.
Zij zo van: “Een nieuwe afspraak? Dat wordt dan 3 decemeber.”
En ik zo van: “WTF? Dan ben ik allang dood!” Dat zei ik natuurlijk niet, maar dat dacht ik wel. Nee, ik mompelde iets over urgentie. Dat werkte ook.
Dus zij zo van: “Oh nou, dan mag je ook wel over twee weken, maar dat wordt dan een andere arts. Want je eigen arts is met ziekteverlof. De vervanger is op vakantie. De vervanger van de vervanger werkt maar 1 dag in de week. En dus is er nog eentje over die al het werk doet.”
Snap ik het nog?
Die hebben het lekker voor elkaar daar in ’t UMC… Maar je hebt nu dus een afspraak met de laatste der mohicanen daar op de poli?
Jep! Als deze nou ook nog wat krijgt, kunnen ze de poli sluiten 🙂
Hoe lang is die vervanger dan wel niet op vakantie?!
Wat een rampverhaal zeg. Laat ze lekker iemand extra aannemen!
Ze hadden natuurlijk nooit Dr. C. moeten wegbezuinigen!