Plaatje

Ik heb er lang over nagedacht, maar ik ga er toch maar weer eens wat over schrijven. Ook omdat ik best een ingewikkelde periode tegemoet ga en dat iedereen dan snapt waarom ik zo zit te zeuren of waarom ik er soms niet lijkt te zijn. Ik heb dus SLE, een autoimmuunziekte die stomvervelend is….

Ook al lijkt je tornmesje (vakjargon) nog zo bot, hij kan behoorlijk diep je hand in. Auw!

Nou, nou, poe, poe. Ik zit tot de nok toe vol met vocht, maar vandaag was deel zes van zes, het laatste chemo-infuus van deze kuur. Aan mijn lijf geen polonaise meer! Nou nog wat minder prednison en ik ben bijna een normaal mens. Maar eerst kan ik wel een week slapen – zo voelt…

Het is vrijdagmorgen, ik ben net een half uurtje bezig op werk, nog geen koffie gehad, licht onbehaaglijk gevoel in mijn hoofd van de fijne wijn van gisteren en dan loopt mijn computer vast. Nee maar echt muuuurvast (ja nu doet ie het weer, anders kon ik dit niet typen he slimmerikken) en dan de…