Voor de verandering was ik weer eens in het ziekenhuis en aangezien ik weiger me ooit nog te laten opnemen hadden ze een kakstrakke dagplanning voor me gemaakt. Melden op afdeling, stollingstijd meten in het lab, terug naar de afdeling, infuus in arm, nieuwe stollingstijd meten in lab, terug naar afdeling, wachten, weer stollingstijd meten in lab, weer terug naar afdeling, wachten en dan nog een keertje naar het lab. Vol goede moed stond ik daar voor mijn laatste stollingstijd, kon niet! Lab was nog een uur open, maar dan doen ze geen stollingstijden meer…stelletje luie prikkers! Terug naar de afdeling, klagen, bellen en uiteindelijk hadden ze na een uur toch iemand gevonden die het alsnog wilde doen.

Wat een gepruts is het toch elke keer. En het heeft ook nog eens niets opgeleverd. Mijn bloed laten stollen duurt lang, heel heel lang…en dat wisten we al. Ik heb inmiddels 7 littekentjes om dat te bewijzen…en ik heb geen zin meer. Ik ben onderzoekmoe!

8 thoughts on “ Onderzoekmoe ”

  1. he nicje, ik zou je niet meer laten prikken als ik jou was. gewoon weigeren.
    ik ging gister ook naar het ziekenhuis. voor de eerste keer OOIT ging alles retesnel. ik dacht dat ik er wel tot lunchtijd zou zitten (in de wachtkamer dan), maar ik was weer buiten voordat ik “ja maar” kon zeggen.
    36 weken…nog 4 te gaan!

  2. Beter hoor…ik zat er om 9 uur en kon pas om 1730 weer weg. En nu zie ik eruit als een junk!

    Oh, en ik moet vanmiddag toch ook nog even langskomen voor…je raad het al…nog meer bloedprikken! Jeej!

  3. Heb je ze nog een presentatie gegeven over die nieuwe methode die vijf jaar geleden is bedacht en waar je geen littekens van krijgt?

  4. aan de positieve kant: je bent tenminste op de hoogte van alle roddels in celebrity-land…
    ook niet mis natuurlijk!

  5. Gisteren – toen zat ik er weer – waren er alleen maar domme mensen die het systeem in het UMC niet snappen. Zucht. Nummertje trekken, wachten voor de balie, wachten voor de prikkamer…is dat nou zo moeilijk? Maar goed, dan gaan al die hardhorende oudjes het aan elkaar uitleggen…een half uur lang…zucht…!

  6. ik zeg al jaren: moet je hier komen. bij ons op de hoek hebben ze een bloedprik-kantoortje. de juffrouw is al lang blij dat er eens iemand langs komt. ik moest laatst een glucosetest doen (iets zoets drinken, een uur stilzitten -celebrity gossip tijd – en dan bloedprikken). ging ze even weg, want ze moest nog een boodschap doen… (vast even naar de H&M) er kwam toch NIEMAND langs daar

Comments are closed.