Na een heerlijke curry bij vrienden had ik besloten dat ik dat best ook zelf kon maken. Alleen was de currypasta van de supermarkt ietwat teleurstellend, zodat ik op internet ben gaan zoeken naar hoe dat beter kan. Dat leverde vrijwel meteen een leuk recept op (heel die website is trouwens fantastisch), alleen een ingrediënt was mij totaal onbekend, namelijk ‘garam masala’. Wikipedia bood uitkomst en zei “Garam Masala is een geroosterd mengsel van specerijen. Het recept is afkomstig uit India.” Aha, nog een recept. Ook maken dus.

Beide recepten bestonden uit een lange lijst kruiden en specerijen en er is maar een plek waar je die kunt halen: op naar de toko. Sowieso vind ik de toko een feestje, want ze hebben ongelofelijk veel spulletjes die je allemaal wilt hebben in een hele kleine ruimte gepropt en het kost ook nog eens bij niets. Met volle tasjes weer naar huis.

De garam masala is een kwestie van vijzelen, vijzelen en nog eens vijzelen. Wat ik overigens iedereen kan aanraden om gewoon een middagje te doen want het is niet alleen heel erg zen, je hele huis gaat er ook nog eens onwijs lekker van ruiken. Naar vakanties naar verre oorden, Oosterse markten of – ach ja – afhaal Indiaas van thuisbezorgd.nl.

En na al dat vijzelen, beetje zeven, nog meer vijzelen, stampen, vijzelen en nog een laatste keertje zeven heb je je eigen potje garam masala mix!

En dan zou ik nog bijna vergeten dat het oorspronkelijke idee was om currypasta te maken. Dus nog meer vijzelen, nog meer ingredienten bij elkaar zoeken, dingen doen die ik nog nooit gedaan had (gember schillen), hakken, hakken, hakken, beetje bakken en dan ineens is hij er:  je currypasta. Staat nu in de diepvries in te vriezen als currypastablokjes. Binnenkort laat ik nog wel weten of het met vlees net zo lekker was als dat het rook. Beloofd.