Vandaag had ik mijn vrije dag en dus kon ik mooi verder met de mini-renovatie van de keuken. Ook handig dat het lekker warm is, want als je om een uur of tien een eerste laag wit tegen het plafond foempt, kun je ’s middags al de tweede laag doen, zodat het er meteen lekker uitziet!

Tussendoor ben ik even naar de IKEA geweest, alleen de nieuwe greepjes die ik wilde halen hadden ze helaas niet. Ik zit nu ook te twijfelen of ik niet gewoon de oude herbruik, want het is allemaal best prijzig en zo onwijs lelijk zijn ze eigenlijk niet.

Volgende stap? Kastjes verven! En daarna misschien een nieuw avontuur: tegelen?! Hoe moeilijk kan het zijn? Volgens de site van de Gamma wederom een eitje, maar dat zeiden ze over het monteren van een nieuw slot in een deur ook en dat was toch een hele dag hard werken…ik denk er nog even over na….!

Het is hier een beetje stil, maar dat komt omdat ik nog aan het bijkomen ben. Van zowel chemo als extreem klussen met Vaders van het weekend. Het resultaat? Een slot! Een slot!

Misschien had ik alleen iets meer na moeten denken over de andere kant. Daar zit namelijk geen klink, dus als ik in de tuin ben en het waait hard, dan bestaat de kans dat ik nooit meer binnen kom. Ach ja. Als ik al in de tuin zit is het hoogstwaarschijnlijk lekker weer en dan zit ik daar wel prima.

Na een kort bezoekje aan een serreboer bleek dat het vervangen van ons lelijke keukendakje niet eens zo afschuwelijk duur is dat we er nog jaren voor moeten sparen. Binnenkort komen ze langs om te kijken wat er mogelijk is!

En wat doe je dan? Klussen natuurlijk! Ik had er weer helemaal zin in en dit keer moest het houtwerk van de aanbouw eraan geloven. Geen spannende verhalen dit keer, alles ging ontzettend voorspoedig, het was geel, nu is het wit, en ik ben er heel erg blij mee. Helaas moet ik nu wel een weekend wachten voor de volgende laag erop kan, want de droogtijd is best lang en de deur moet ’s nachts natuurlijk wel dicht.

Alleen Jopie’s kattenluik is tijdelijk gewoon een gat en dat vind hij helemaal niks. Koppie erdoor, angstig kijken, heel voorzichtig zichzelf naar binnen wurmen. Zal ik een heel klein bordje “Pas op, nat” maken?

Ja wat doe je dan! Wanneer je niet naar de kroeg kan of naar de stad om te shoppen omdat je imuunsysteem op zijn gat ligt? Dan bestel je gewoon je hele Amazon wishlist. Lekker in mijn nieuwe boekjes neuzen vanavond!

Ben even op babybezoek geweest bij Tijn, een prachtig klein mannetje van een vriendinnetje van mij. Het blijft bijzonder hoe alles erop en eraan zit maar dan in het ongelofelijk ieniemienie… Heb meteen weer zin om konijnen te maken en heb dan ook de drang bij de gedachte gevoegd en heb wat stofjes bij elkaar gezicht voor een retro versie. (Geen zorgen Azijn, ben inmiddels ook aan je hoesje begonnen!)

Bouwvakkers zijn om te lachen, maar die met een Utregs accent helemaal. Bij de buren zijn ze ‘iets’ met het daaaoook aaaoon ut dooeen, en Adriaaaoon de bouwvakker is steeds aan het bellen. Ik kom niet meer bij!

Plantjes gehaald bij de intratuin, lunchen in de stad, boeken gekocht (veel spannend voor in de zon en zeilen voor Dummies vanwege het nieuwe zeilbootje van de ouders van vriendje), heg gesnoeid, boodschappen gedaan, beetje opruimen hier en daar, plantjes gepot, tuin geveegd, foto’s geupload…ben kapot! Ik denk dat ik morgen weer een vrije dag nodig heb 🙂

Van de week zag ik bij Oprah een item over hoe klussen zorgt voor een minder dikke reet (mijn eigen vrije interpretatie, waar het echt over ging is lees je bij Luna). Met een zak geld van Oprah werd een moddervet gezin voorzien van een nieuwe inrichting in hun huis en omdat ze daar zo gelukkig over waren zouden de kilo’s er zo afvliegen. Allemaal onzin natuurlijk, alleen bleef een zinnetje dat Oprah uitsprak voor mensen zonder zak geld die ook een leuker huis willen (en een minder vette kont) de rest van de week in mijn hoofd hangen. Je kunt namelijk best zelf de boel leuker maken, maar doe het ‘one room at a time’.

Zo gezegd zo gedaan. We hebben een plannetje gemaakt voor de aanpak van de keuken en daar ben ik vandaag maar eens mee begonnen. Er moet het een en ander gekocht worden en heel erg veel geverfd. Aangezien je niet met goed fatsoen op zaterdag naar de IKEA kunt, heb ik een start gemaakt met verven. De deur naar de badkamer staat in de grondverf en dat is lelijk! Foei! Hij was geel – en dat was natuurlijk veel erger – maar half doorzichtig wit met geel is ook niet fraai. Bovendien ziet de rest van de keuken er nu gewoon smerig uit. Edoch, elke keer als ik twijfel denk ik ‘one room at a time!’. Morgen echte verf, want nu moet het drogen.

Tijd om te Googlen op accessoires! De haakjes van het plaatje hierboven vind ik – nadat ik me over de fallus-associatie heb heen gezet – zo verschrikkelijk leuk. Ik ga ze alleen niet kopen, want na een middagje bos kun je ze zelf ook wel maken denk ik. Deze bezem-ophang-constructie is ook superhandig – alleen kan de stofzuiger er niet aan. Voor de woonkamer wil ik ook wel deze nieuwe kussens, misschien kan ik zelf wat craften aan de hand van Lotta Jansdotter’s nieuwe boek. Hij staat in ieder geval op mijn Amazon wishlist! En zo kwam ik via via op de site van Apartment therapy, die als disclaimer ‘saving the world, one room at a time’ hebben. Potverdorie Oprah, je hebt het gewoon gejat!