by nwouterlood

Een nieuw moestuinseizoen

Hmm. Mijn laatste post hier is niet eens van vorig jaar, maar het jaar daarvoor. (Ok, in december, maar dan nog. Gênant gewoon). Maakt niet uit, ik ga het gewoon weer eens proberen, want het moestuinseizoen is geopend!

Ik moest enorm op gang komen. Geen zin om plan te maken, geen zin op zaad te bestellen, geen zin om na te denken. Gelukkig had het voorjaar ook geen zin (en wachten we er eigenlijk nog steeds op), dus dat gaf wel enige respijt. Omdat ik uiteindelijk toch begonnen ben, doe ik even een update van wat er op stapel staat.

Start van het moestuinseizoen. Veel groen al te zien in mei.
Moestuin in mei?

Geen kolen en knollen

Vorig jaar was een dramatisch kolenjaar. De koolvlieg sloeg zijn slag bij de chinese kool, koolrabi en boerenkool. Niets van over. Daarna at de rups van de koninginnenpage alle venkel op en om de een of andere redenen wilden de komkommers, pompoenen en courgette ook nauwelijks groeien. Ik denk dat dat kwam door oud zaad in combinatie met veel te weinig regen (en bloedverzengende hitte).

Rups van de koninginnenpage op een afgekloven venkelplant.
De rups van de koninginnenpage. Zeg maar doei tegen je venkel.

Niet alles was een mislukking

Sla, spinazie, rucola, bietjes en wortels deden het uitstekend. Die laatste heb ik ook eindeloos lang in de grond gelaten zodat we er tot een maand geleden nog van konden eten. En ook de kruiden zijn lang mooi gebleven.

Tometo tomato

Het absolute hoogtepunt was de tomatenoogst. Ik dacht dat ik daarmee liters en liters tomatensaus zou gaan maken. Is niet gebeurd. Ik heb ze vrijwel allemaal zelf opgegeten, vooral in de tomatenalade van Ottolenghi.

Tomaten-broodsalade met veel kruiden en olie.
Tomatensalade die ik elke dag kan eten.

Wat er dit moestuinseizoen in de kas staat? Ik heb gekozen voor nieuwe varianten met de exotische namen evergreen, ananas noire, purple calabash en black cherry. Die laatste had ik vorig jaar ook, het is een mooi donkerpaars cherrytomaatje. Om zo in je hoofd te stoppen!

Eind van het moestuinseizoen: joekels van tomaten. Nog half-groen.
Check deze joekels.

Panzanella van Ottolenghi

Voor de liefhebber is dit het recept van de waanzinnig lekkere tomatensalade van Ottolenghi. Een van mijn lievelingsgerechten uit Simpel.
Recept afdrukken Pin recept
Voorbereidingstijd 10 min
Bereidingstijd 10 min
Gang Hoofdgerecht
Keuken Italiaans
Porties 2 personen

Ingrediënten
  

  • 4 teentjes knoflook
  • 6 ansjovisjes (uitgelekt)
  • 100 ml olijfolie (goede!)
  • 1 stuks zuurdesem afbakbrood
  • 500 gram tomaten (zoveel mogelijk verschillende soorten!)
  • 1 eetlepel kappertjes
  • 1 uitgeperste citroen
  • peterselie en basilicumblaadjes
  • chilivlokken en zeezout

Instructies
 

  • Doe het afbakbroodje in de oven.
  • Snij de knoflook in dunne plakjes. Doe ze met de ansjovis en de olie in een pannetje en zet ze op een laag vuur. Langzaam (heel zachtjes) heet laten worden tot je de knoflook en de ansjovis met de achterkant van een lepel (ofzo) kunt fijnstampen. De olie mag niet te heet worden, want dan verbrandt de knoflook. Gaat de boel borrelen, haal de pan dan even van het vuur.
  • Na 10 minuten zijn de olie en het broodje klaar. Scheur het brood in stukken en doe deze bij de olie. Schep door elkaar.
  • Rasp de citroen en pers hem uit. Meng de tomaten, citroenschil, citroensap, kappertjes, peterselie en basilicum.
  • Voeg het brood-oliemengsel toe aan het brood. Giet de overgebleven olie eroverheen en strooi er chilivlokken overheen.
  • Eet op en wees gelukkig.
Trefwoord salade, tomaten
Kas van bovenaf
by nwouterlood

Tuinkas berubberen

Na het voorspoedig in elkaar knutselen van het frame van de kas, ben ik van het weekend druk geweest met het plaatsen van het glas in de kas. Dat leidde tot twee nieuwe woorden in mijn moestuinrepertoire, namelijk ‘glasdrager’ en ‘berubberen’. Glasdrager spreekt misschien nog voor zich, maar wat is het berubberen van een kas? 

Berubberen

De eerste paar ruitjes die ik geplaatst heb, waren de schuine kleintjes in de voor- en achtergevel. Dat ging nog wel gewoon met de hand. Maar, je moet ze van de handleiding wel onmiddellijk berubberen. Ofwel, het rubber in een soort gootje duwen zodat de glasplaat er niet uit valt. Lukt wel.

De grote platen aan de zijkant waren problematischer. Die moest je eerst in een gootje aan de bovenkant duwen, zodat je ze kon laten zakken in het gootje aan de onderkant. Gaat niet met de hand (of voet), want je zit geheid klem. Ik dacht namelijk eerst nog van ‘doe ik even’, maar dat bleek niet zo te werken.

Glasdrager

Gelukkig had ik bij de kas ook een montagesetje besteld bestaande uit handschoenen, een schaar om het rubber te knippen (die beter werkt dan een gewonen schaar – ja, ik kwam hier te laat achter) en een glasdrager. En dat laatste is dus een briljant ding! Een soort handvat met twee enorme zuignappen die je aan je plaat vastzuigt zodat je hem kunt optillen. Doodeng natuurlijk. En ik ga het hierna waarschijnlijk nooit meer gebruiken, maar ik zou willen van wel.

Nu nog de deur en het dakraam berubberen, en dan ben ik klaar voor het voorjaar! (Oké, niet helemaal, want ik moet nog een vloertje en een plankje en een hangdingetje en een automatische opener voor als het dakraam er eenmaal inzit, en, en… Dat voorjaar mag dus nog wel even wachten.)

Kleine berubberde kas in de tuin
Kijk hem shinen!
by nwouterlood

Moestuin is coming part II

Toen ging het ineens snel. Hout kwam binnen, dus ik heb de schutting gemaakt, de bakken in elkaar gezet, heel veel zakken aarde versleept, getimmerd, geschept en geharkt. Enige wat ik nu nog moet doen in de kas in elkaar zetten. Ik ben begonnen met de voorkant, want dat moest van het boekje. Hoop gedoe wel (zie afbeelding). Toen de achterkant.  Toen de voorkant opnieuw, want natuurlijk kwam ik er bij de tweede keer achter hoe het wel moest. Komend weekend de zijkanten en dan nog het glas en dan, dan ben ik klaar voor de zomer.

Onmogelijke handleiding kas

Hoe dan?

by nwouterlood

Moestuin is coming!

Nu de tuinmannetjes echt wel klaar zijn met de tuin is er een mooi kaal vlak overgebleven van 6 bij 4 meter wat mijn moestuintje aan huis gaat worden. Ik ga daar een beetje over schrijven, gewoon voor de leuk.

Schetsen

Bij het schetsen van de indeling ben ik begonnen op papier. Maar dat is hopeloos, want ik heb weinig gevoel voor afmetingen. Over naar myGarden Tuinplanner van Gardena. Ook hopeloos, want daar werd ik steeds afgeleid door allerlei prullaria die je erin kunt zetten. Bovendien alleen 2D, en dat was jammer. Floorplanner heeft ook tuindingen en 3D, alleen daar zat ik ook te rotzooien met afmetingen. Uiteindelijk kwam ik terug bij Sketch. Gewoon simpel rechthoeken maken bleek het beste te werken.

Sjoemelen

De volgende stap was het afzetten van de gekozen indeling in het echt. Ik wilde er een beetje gevoel bij krijgen. Met stokjes en touwtjes heb ik de bakken en de kas uitgezet. En dan zie je meteen wat je niet in software kunt zien: 40 centimeter is te doen voor paadjes tussen bakken, maar veel te klein als beweegruimte voor de kas. Gelukkig hoef ik niet echt terug naar de tekentafel, want ik schuif de hele kas gewoon zo ver mogelijk naar achteren.

Schoppen

En toen: shoppen! Ik bestelde een kas(je) en een shitload aan hout. Hout voor de bakken, hout voor de fundering van de kas en hout voor een voorzetschutting. (Er staat al een schutting, op de zonnigste plek van de tuin en die is precies goed om komkommers tegenaan te groeien. Hoezo dan een nieuwe? De vorige eigenaar heeft daar helaas van die teer-meuk (carboleum) opgesmeerd. Dat stinkt verschrikkelijk als de zon erop staat en ik durf daar dus echt geen groenten tegenaan te laten groeien. Voorzetschutting dus.)

Wachten

En dan nu wachten tot de spullen binnenkomen. dat kan tussen de 4 en de 44 werkdagen duren. Tijd genoeg om na te denken over mijn twee linkerhanden.

by nwouterlood

Schrijfdingetjes

Het beste advies dat ik onlangs in twee varianten uit twee verschillende boeken oppikte, is:

“Je lezer is geen doelgroep, je lezer is je vriend.”

en

“Praat met je klanten zoals je met je vrienden praat.”

Pakt tot nu toe best goed uit. Nietwaar, poppedijntjes?

by nwouterlood

Processierups

Buiten de stad wonen is fantastisch, maar heeft ook zo zijn mindere kanten. Zo liep ik laatst tegen de processierups op. Of aan. Of door? Geen idee, ik heb in ieder geval niets gezien en toch zat mijn arm onder.

Er was ook eigenlijk niet aan te ontkomen. We wonen namelijk naast ‘Landgoed Eyckenstein’. Dat hoef ik niet uit te leggen toch?

Maar goed, ik dacht, ik deel even een lijstje van dingen die wel en niet helpen. Voor als je een keer op bezoek komt.

Dingen die niet helpen:

  • Vrijwel alles wat op internet staat

Dingen die wél helpen:

  • Koelzalf
  • Wijn
  • Wachten tot het over is

Wij noemen de processierups overigens paraderups, want dat klinkt veel gezelliger.

(Ok, er zijn ook dingen die een beetje helpen. Zoals brandharen verwijderen met duct tape, de boel heel heet maken, bijvoorbeeld met een föhn of door een dag naar de sauna te gaan, calendulazalf.)