Omdat de moederhaard vorig jaar vaak veel herrie maakte, hadden we besloten om hem dit jaar eerst te laten controleren voordat we hem aanstaken om lekker warm de winter in te gaan. Dat bleek nog best lastig, want de monteur van Eneco die kwam kijken, kwam ook alleen maar kijken en deed niet aan schoonmaken. Daarvoor moest je eerst een onderhoudscontract afsluiten. Prima. Gelukkig deed hij wel alvast de kachel aan. Of wij wel de kachel wilden uitzetten een dag voordat de onderhoudsmonteur kwam. Prima.
De tweede monteur van Eneco kwam een week later. Hij haalde de kap van de moederhaard en toen begon de ellende. Hij maakte afkeurende geluidjes in de trant van “dit heb ik nog nooit meegemaakt” en “dit kan echt niet meer” en vertelde me dat de moederhaard van binnen compleet kapot gebrand was en nooit meer aan mocht. Iets met koolstofmonoxide, zuurstofgebrek en levensgevaarlijk. Dus ik zeg nog “dat vorige mannetje van jullie deed hem gewoon aan”, maar hij raadde het me ter zeerste af om dat ding nog te gebruiken.
En daar zit je dan, met zo’n death trap midden in de woonkamer.
Toen kwam de derde monteur van Eneco langs om een offerte te maken voor een HR-ketel. Dat doen ze ter plekke aan de hand van een soort invullijstje. Prima. Een ketel op de eerste verdieping zonder doortrekken naar de badkamer (dus alleen het verwarmingdeel van de ketel gebruiken) kost 3500 euro. Niet prima. En alsof dat al niet erg genoeg was, hadden ze ook nog een planningsprobleem. “Ja dat plaatsen, dat wordt toch wel derde week december, eerste week januari.” Helemaal niet prima. Het is nu al veel te koud naar mijn zin!
Vergeet die Eneco, op zoek naar een ander mannetje dus.
Ketelmannetjes die niet voor een miljoenenbedrijf werken blijken echter een vreemd soort volk. Zo spreken ze bijvoorbeeld op achterlijke tijden af zodat jij onmenselijk vroeg op staat, maar komen vervolgens een uur later. En ze hebben allemaal verschillende plannetjes over hoe we het probleem moeten oplossen. Buizen onder de vloer, buizen boven het plafond, ketel in een kast, ketel in de badkamer, wel warm water doortrekken, niet warm water doortrekken, afvoerbuis op de riolering aansluiten, afvoerbuis op een regenpijp aansluiten, iets met 15 milimeter en 22 milimeter, wel een extra radiator, nergens voor nodig, zo’n extra radioator, en een normale, klok- of draadloze thermostaat, enzovoorts. En ze drinken allemaal koffie met melk en suiker, maar dat terzijde.
Ik ben hoe dan ook echt reuze benieuwd naar de verschillende offertes die we volgende week gaan krijgen. Het enige echte voordeel dat ze namelijk hebben, is dat ze allemaal veel eerder kunnen dan die suffe Eneco. Zoals mijn huidige favoriete mannetje (ik ken punten toe aan outfit, gedrag ten opzichte van de vrouw in huis – ik ben niet dom, je hoeft me niet te negeren – en slimmigheidjes) namelijk zei: “Mevrouwtje, voordat die man met die witte baard er is, is het hier weer warm”.
Prima!
Nou ja, ik dan alleen, want de opbrengst is nogal karig. Maar toch. Ze zijn er en ze zijn vast vreselijk lekker. Onwaterige, langzaam in de zon rood geworden tomaatjes uit eigen tuin.
Het was een klein gevecht om de apparaten op hun plaats te krijgen, maar we hebben ze inmiddels allemaal aangehad en er is niets ingestort of overgelopen. En ook al is hij pas afgelopen vrijdag geplaatst, het voelt alsof het al jaren zo hoort. Blij!
