Nou, nou, poe, poe. Ik zit tot de nok toe vol met vocht, maar vandaag was deel zes van zes, het laatste chemo-infuus van deze kuur. Aan mijn lijf geen polonaise meer! Nou nog wat minder prednison en ik ben bijna een normaal mens. Maar eerst kan ik wel een week slapen – zo voelt het – dus daar ga ik zo maar eens mee beginnen.

Omdat ik morgen weer de hele dag aan het infuus hang, mocht in vanmorgen gezellig even langskomen in het UMC voor de standaard drie buisjes en een potje. Normaal gesproken ren ik dan het ziekenhuis in, haal ik onderweg naar het lab nog wat strompelende bejaarden in zodat ik die vast voor ben en na een minuut of vijf ben ik aan de beurt en dan hoepla weer naar buiten.

Hoe anders was het vandaag…13 wachtenden voor me! Nou ja, ik heb in ieder geval wel de Weekend kunnen lezen met allemaal oprhef over een foto van Maxima met een bril. Ja, je maakt wat mee zo.

Ik moet wel wat posten, anders zit ik de hele dag tegen die croissantjes aan te kijken.

Nadat ik gisteren een beetje ingestort was door slaapgebrek, stress en weet ik veel, was ik vanmorgen na 14 uur slaap weer helemaal tip-top om een beetje te gaan klussen. Braaf gewacht tot een christelijke tijd – wij zijn de buren niet – en toen ben ik maar eens aan de slag gegaan. Nou ik heb het geweten. Bij slopen komt namelijk heel veel rotzooi en stof vrij, maar het meest leuke zijn de bizarre ontdekkingen van vreemde klusconstructies van vorige bewoners. Af en toen stond ik er dom bij te kijken en was het enige wat ik kon denken ‘waarom nou toch?’.

Al sinds dat we hier wonen zit er in de keuken een muur die bedekt is met planken – tegen de muur aangetimmerd dus (waarom?). Die planken waren geel en lelijk en die moesten weg. Overschilderen was geen optie, want wie hamert er nou lelijke planken tegen de muur? Dus ging ik vanmorgen vol goede moed met beitel en breekijzer aan de gang. De eerste plank moest vriendje doen, dan had ik een beginnetje en hoepla voor je het weet, lelijke planken weg!

Aan de zijkant is de muur die eronder zit is wonderbaarlijk genoeg vrij redelijk, dus het herstellen en bijwerken is te doen. Er zat wat behang, maar de vorige bewoners hadden niet de moeite genomen om voor te strijken en dan komt het er zo af. Blij mee! Het deel van de planken dat de hoek omging is een heel ander verhaal. Die planken zaten deels over een getegeld muurtje (waarom?) dat spontaan ook van de muur afviel. Mja, boel rommel, maar weg is weg.

Een ander deel van dat stuje muur was bedekt met granol (waarom?). Vrolijk bikte ik daar een stukje vanaf, en toen nog een stukje en toen kwam zo’n beetje de halve gipsplaat die erachter zat naar beneden zetten. Ook niet erg, er zat namelijk een verschil van een centimeter dikte tussen waar de ene plaat begon en de andere ophield. Weghakken en nieuwe gipsplaat. Achter die gipsplaat bleek de oude bakstenen muur van het huis nog een stukje door te lopen, met wat nieuw stroomgeneuzel voor het lampje aan het plafond. Voor zover ik het nu kan zien is de boog-koof-constructie (waarom?) die helaas in de keuken zit een loze ruimte, dus ook die gaat er binnenkort aan.

Het allervreemdste is dat er uit de koof een stroomdraad komt die langs de koof aan de buitenkant richting een lamp geleid wordt, waarbij er ter hoogte van de lamp dwars door de koof geboord is om er daadwerkelijk bij de komen. Waarom heb je dan een koof? Prutsklussers!

En toen was ik er wel weer klaar mee, ik moest nog naar een feestje, dus heb ik de boel de boel gelaten. De schade kun je zien op Flickr, maar het lijkt allemaal erger dan het is. Mijn nieuwe motto is inmiddels ook “ach, doen we er een gipsplaatje overheen”, geen zorgen dus!

Het zit zo. Ik wil graag mijn abonnement uitbreiden met web’n’walk zodat ik lekker kan Twitteren met mijn mobiele telefoon. Normaal gesproken kost dat € 9,50. Alleen heb ik blijkbaar een te goedkoop abonnement, zodat die versie voor mij niet beschikbaar is, maar ik € 19,50 zou moeten betalen. Dat wil ik niet. Nee, voor de normale versie van web’n’walk, moet ik mijn abonnement verhogen en dat betekent meer belminuten. Wil ik ook niet. Ik bel namelijk nooit, vandaar dat abonnement.

Ik zou ook gewoon kunnen sms-en naar Twitter natuurlijk. Want omdat ik wel veel sms heb ik een flinke bundel. Maar sms-en naar Twitter loopt via een buitenlands nummer en die sms-jes gaan weer niet van mijn bundel af. En ik heb juist een hoge sms-bundel omdat ik veel sms. Die zou ik dus graag terug willen brengen naar wat minder wanneer ik web’n’walk neem. Kan niet. Sms-bundels kunnen alleen omhoog opgewaardeerd woren en niet naar beneden.

De enige optie die overblijft is dus gewoon sms-en naar het buitenlandse nummer. Buiten alles om voor € 0,25 per sms. Dan kan ik 38 keer per maand Twitteren als ‘alternatieve’ web’n’walk. Nou fuck dat hele web’n’walk maar. En T-Mobile ook. Zodra ik mijn kans schoon zie ga ik bij ze weg. Ben het zat. Stinkerds!

Wat een nacht zeg! Keihard onweer, een kat die bang was en zielig zat te mauwen en die ik per ongeluk van het bed getrapt heb, zes keer naar de wc, porren en schoppen tegen vriendjelief omdat ik wilde dat hij iets zou doen aan het klapperen van de deur maar hij deed niks want hij lag in biercoma, dromen over seriemoordenaars door een overdosis Criminal Minds en wakker worden met een heel vreemd soort buikpijn die alleen weg ging wanneer ik rechtop ging zitten. En weer begon als ik probeerde te liggen.

Maar nu: op en wakker en ik voel me goed! En het idee dat ik nog echt maar een keer op chemo hoef en daarna met vakantie ga is zo onwijs lekker, ik zou bijna vast een ik-ga-op-reis-en-neem-mee lijstje gaan maken. Daar ben ik tenslotte van, van de lijstjes!