Daar ben ik weer hoor, deze kluspipo dacht even simpel een randje te kitten. Viel dat even tegen! Toen ik eindelijk na lang graven in de schuur de het kitpistool gevonden had, bleek er natuurlijk nog een oude kitdinges in te zitten die er met geen mogelijkheid uit wilde. Ik snapte er niets van. Duwen, trekken, hamer erbij (dat kan natuurlijk nooit goed gaan, maar ja, op een gegeven moment word je wanhopig), Google. Google zegt ’trek de pen naar achteren’. Aha, zie daar het probleem. Die hele pen zat muurvast. Weer de hamer erbij, paar tikjes en even als een Jerommeke flink draaien en trekken en eindelijk kwam het ding los. Goed. Half uur verder en nog geen ruk gedaan en ik vond het ook eigenlijk wel weer genoeg geweest.

Dat was eergisteren.

Vandaag ben ik verder gegaan met het kitavontuur. En wat blijkt? Kitten zelf is easy! Ik had volgens het stappenplan van de Gamma de boel netjes afgeplakt – ondanks het hoongelach van vriendje. Dan even met dat gekke ding erlangs, afstrijken met je vinger, tape verwijderen en na vijf minuten is het al klaar: een stuks kakstrak kitrandje. Kitten is hardstikke leuk! Ik ben nog op zoek geweest naar nog meer gapende kieren, maar helaas, niks te vinden. Ach ja, het is niet alsof de keuken bijna af is ofzo…