Daar was ik wel weer aan toe, een dagje relaxen in Naturique, een hele fijne beautytoko waar ik zo’n beetje ieder jaar een keer naar toe ga. Alleen zit het in Spaarnwoude, dus moest ik om 6:15 opstaan om de trein te nemen naar Sloterdijk waar ik opgehaald zou worden. Minder relaxt.

Dan dan het schema! Beentjes harsen, gezichtsbehandeling, rimboe van wenkbrauwen laten kappen, even in het zwembad, zonnebank, massage, lichaamspeeling, druk, druk, druk. Er is ook nog een sauna, maar daar hadden we gewoon geen tijd voor. Echt ontspannen en de hele dag niets doen? Nee, maar ik ben weer helemaal het mevrouwtje, dat wel.

Alleen de terugreis he. Er was iets met een dreigend onweer, een seinstoring en het feit dat er vanaf Duivendrecht alleen maar stopteinen naar Utrecht reden. De eerste was een kwartier vertraagd en zat bovendien vol met U2-gangers, die er gelukkig vrij snel weer uit moesten. Niet dat dat hielp, het was nog steeds een kwestie van sardientjes. En verder stopten we overal. Holendrecht (die had ik al gezien, bij daglicht nog steeds even droevig), Abcoude en toen bij Breukelen besloot de trein dat hij niet naar Utrecht ging, maar naar Gouda, en kon ik er weer uit. Met tienduizend mensen gewacht op een Sprinter die niet kwam (“De Spinter naar Utrecht Centraal van weet-ik-hoe-laat die rijd niet meer, u kunt beter de volgende nemen.”) en dus was het nogal druk. En als je er dan uiteindelijk bijna bent, blijkt alles voor Utrecht stil te staan. (Dat wist ik al, via iPhone en Twitter, ik was zeker niet de enige.) Eenmaal in de stationshal was ik echter onwijs blij dat we het gehaald hadden want “Vanwege een sein- en wisselstoring is het treinverkeer van en naar Utrecht ernstig ontregeld. U moet rekening houden met vertragingen van meer dan een uur.” Nou, dat maakte dat ik daarna door een wolkbreuk naar huis moest fietsen niet meer zo erg. Thuis.

Relaxt!