Nadat ik een poosje terug met Moeders op de lapjesmarkt een mooi stukje stof heb gekocht, was het vandaag tijd om de eerste stappen te zetten om er een fijn jurkje van te maken. Mijn moeder is namelijk coupeuse, dus die weet dingen. En aangezien mijn vader me heeft leren timmeren en banden plakken, was het nu de beurt aan mijn moeder om iets van haar specialisme over te brengen. Afijn, ik wil dus een jurkje maken.

Een jurkje maken begint met een beetje bladeren in tijdschriften als de Burda en de Knip waarbij je heel erg door de stof heen moet leren kijken, want het doet allemaal nogal oubollig aan. Gelukkig had mijn moeder al wat leuks uitgezocht, dus konden we meteen beginnen met het engste van het jurkje maken, het opmeten van Lijf. En wat blijkt? Ik ben raar! Mijn borstomtrek is maat 38, mijn heupen 44 en mijn ruglengte maat 50 (!). Ik ben nogal lang voor de Burda. Geeft allemaal niks volgens Moeders – en die zit erop dus dat zit wel snor – het wordt straks en kwestie van hier en daar een stukje erbij tekenen en dan past het prima.

Na een dubbele espresso was ik bijgekomen van de schrik (maat 50!) en konden we het patroon gaan overtrekken op patroonpapier. Zo’n patroonblad is een soort brij van kleurtjes en lijnen, maar uiteindelijk het valt mee. Je zoekt het soort lijntje op dat bij jouw maten past (streepje, stippeltje, streepje) en dan ga je overtrekken. Bij het rokdeel hebben we toch maar even nagemeten en jurkje bleek voor mij een ieniemienie-kort-jurkje, dus hebben we er alvast 7 centimeter bijgetekend.

En toen werd het spannend, het grote ‘op de stof leggen’ kon beginnen. Alleen was ik vergeten de stof te wassen en konden we niet verder, want de kans bestaat dat de boel krimpt en je – al je bijrekenen en tekenen ten spijt – alsnog een mini-jurkje krijgt. Hele handel ingepakt en volgende week verder.

Snel naar Broer gegaan – bijna jarig – voor hapjes en drankjes en verhalen over aan cocaïne verslaafde ratten en elektrodes in je hoofd. Timmeren en banden plakken is namelijk wel het specialisme van Vaders, maar niet zijn beroep!