Het is me de komkommertijd wel! Ik lees gezellig mee met de rss-feed van Dreuzels.com (fantastische website), maar de laatste paar dagen gaat het alleen nog maar over de Harry Potter boeken die al dan niet per ongeluk verkocht worden en weer ingenomen en dan weer ergens anders verkocht enzovoorts. Zelfs het Jeugdjournaal gaat er nu aandacht aan besteden, woei!!

Van mijn leeslijstje voor deze zomer heb ik de eerste inmiddels uit. Alleen kan ik nu niet kiezen wat daarop moet volgen. Help? Ik heb de volgende boeken nog liggen:

Northern Lights – Philip Pullman
Alina – Alina Fernadez
The Handmaid’s Tale – Margaret Atwood
The Queen and I – Sue Townsend
The Sparrow – Mary Doria Russell
The World According to Garp – John Irving
The Boys from Brazil – Ira Levin
Decipher – Stel Pavlou

Gisteren kreeg ik op mijn kop van vriendinnetje dat ik nog helemaal niets doe met de sectie boeklog op deze site. Extra stom, omdat ik het ene boek na het andere verslind (heb net de hele serie Harry Potter opnieuw gelezen ter voorbereiding op 16 juli). Gelukkig wil vriendinnetje wel meehelpen (ja, nu zit je eraan vast) om het boeklog te vullen!

We zitten te denken aan recensies, een top tien favoriete boeken, een nu-aan-het-lezen lijst en misschien wel een soort van *kuch* boekenclubje (we zijn tenslotte boven de vijf-en-twintg, dan hoef je je nergens meer voor te schamen). Ik wil er ook iets aanknopen van een boekenwaarderings- systeem want je wilt niet van elk boek direct een recensie schrijven.

Enige probleem is dat vriendinnetje en ik allebei een ander waarderings- systeem hebben. Zij werkt met een minnetje voor pulp, een nul voor neutraal en een, twee of drie plusjes. In totaal dus vijf mogelijkheden. Ik werk met sterren, alleen dan van een ster tot en met zes sterren. Een ster is brandhout, zes sterren is een absolute uitzondering. Een heel erg goed boek krijgt er vijf, maar soms heb je een boek, dat is niet gewoon heel erg goed, dat is gewoon fantastisch! Voor dat onderscheid heb ik de zes sterren in het leven geroepen. Wordt nog lastig combineren van onze lijstjes vrees ik.

Anyway, als iemand nog suggesties heeft voor boeklog dan horen wij dat graag!

Ik dacht dat ik Potter-verslaafd was (ben aan het aftellen), maar in Amerika overdrijven ze het wel heel erg met dit soort items op het nieuws. Ach, het is daar ook komkommertijd zullen we maar zeggen.

Het Engelse gezegde “You can’t judge a book by its cover” gaat absoluut niet op voor deze fantastische collectie. Hier kan ik echt uren doorheen klikken.

Als je Memento net zo’n geweldige film vond als ik, heb je net een briljante documentaire gemist. Echte mensen met hetzelfde probleem. Wat ik me altijd afvroeg bij Memento heb ik net beantwoord gekregen. Hoe onthou je dat je steeds dingen vergeet en als je steeds iets tegen jezelf zegt, onthoud je het dan wel, hoe werkt zo’n ziekte nu echt? Uit de documentaire kan ik maar een conclusie trekken: het korte termijn geheugen is een raar iets.

Wat ik het meest treffend vond was het meisje dat steeds zei:”Kijk! Ik wordt gefilmd!”, zelfs 15 seconden nadat de filmmakers zich hadden geintroduceerd maar het meisje even naar de keuken liep. Wat de treurigheid van die situatie ook heel duidelijk maakte, was het stukje waarin het meisje aantekeningen van de dag in haar dagboek schreef. De filmster vroeg “Als je nou over een jaar terugkijkt naar deze dag, wat weet je dan nog van vandaag?” En het meisje zei: “Ik lees de woorden, maar ik weet niet meer hoe het was.” Lijkt me verschrikkelijk! Maar aan de andere kant, een van de andere mensen in de documentaire zei het ook al, als ze een spelletje verliezen of iets stoms doen, maakt het ze niet uit, ze weten het straks toch niet meer.

Ik ga van het weekend Memento weer kijken.

Supergrappige film! Als een van de weinige vrouwen in de bioscoop was ik in het gezelschap van een man, maar dat mocht de pret niet drukken. De man lachte zowat harder dan ik!

Bridget (Renee Zellweger) is gewoon een ontzettende domme doos, die overal teveel achter zoekt. Nou is dat wel herkenbaar, dat doe ik namelijk ook altijd, het enige verschil is dat Bridget elke keer actie gaat ondernemen. Dat levert een hoop hele gezelligde, genante situaties op. Verder is ze nogal flapuiterig (niet handig op een advocatenballenfeestje van je aardappel-in-keel vriendje (*zwijmel* Colin Firth)) en een beetje een kluns. Waarom die mannen om haar vechten is me een raadsel, maar het leverde wel de grappigste scene uit de hele film op!

Alle ingredienten voor een goeie kerstfilm zijn aanwezig: romantiek, ontroering, zielige momenten, verwarring en toch-weer-goedkomen en heel veel humor. Doe maar gaan zien, gewoon met je vriendje, dat kan best!

Meer recensies lezen? Check Jamayo!

Stiekem ben ik toch wel een beetje fan van Michael Moore. Het is een dikke, vervelende man waarvan ik af en toe twijfel of hij wel echt helemaal de feiten op een rijtje heeft en die bovendien vreselijk overdrijft, maar ach, zo is Theo van Gogh ook. Als Moore ergens een een punt van maakt, dan maakt hij er ook echt een PUNT van. Dat vind ik wel grappig.

Fahrenheit 9/11 gaat over Bush. Bush is namelijk een idioot en dat wil Moore graag bewijzen. Wij mensen-met-iets-eerlijkere-media wisten dat natuurlijk allang, maar ik kan me zo voorstellen dat er heel wat Amerikanen geschokt zijn bij het zien van deze film. Moore haalt er een stelletje steenrijke arabieren bij, wat dubieuze maar eveneens schatrijke zakenvriendjes van Bush, en de dag die de Amerikanen nooit zullen vergeten. Een combinatie die leidt tot een beschuldigende documentaire over corruptie en smerige spelletjes die indruk maakt.

Ik vond hem niet half zo slecht als ik had verwacht. Ga hem zien, of huur hem, en als je Moore niet kunt uitstaan dan kan ik maar een ding zeggen: don’t hate the player, hate the game :-).

Liever iets anders zien maar weet je niet wat? Even naar de Jamayo filmrecensies!

Vroeger (je weet wel, toen alles beter was) was er alleen zwart-wit televisie en hadden posters geen kleurrijke 3D tekeningen. Toen had je het polygoon journaal, cartooneske affiches en toen was er nog geen reclame op tv. Of toch wel? Het Geheugen van Nederland bevat beelden en teksten uit de vaak verborgen collecties van Nederlandse culturele instellingen: affiches, foto’s en filmpjes van vroeger!

Erg leuk is bijvoorbeeld het allereerste STER reclameblok uit 1967 met reclame voor Kwatta en Jumbo. Je vindt deze in de collectie Bewegend Beeld (klik daar op plaatje zes).

Bekijk de topstukken van het Algemeen Hollands Fotopersbureau, de Watersnoodramp of Nederland in portretten. In de affiche sectie vind je ook heel veel ontzettend leuke dingen zoals de posters van de Nederlandse Arbeidersbeweging of die van de Vrouwenbeweging. Weet je wat, begin gewoon hier bij het overzicht en klik je helemaal suf!

Girl with a Pearl Earring van Tracy Chevalier gaat over het meisje Griet dat als dienstmeisje gaat werken in het huishouden van de schilder Johannes Vermeer. In zijn huis heeft ze te maken met zijn lastige vrouw Catharina, haar moeder Maria Thins, de vijf kinderen (en nummer zes op komst) en het trouwe dienstmeisje Tanneke.

Ondanks tegenwerking van al dezen, ziet de schilder iets in haar waardoor hij haar betrekt bij zijn werk. In eerste instantie mag ze zijn studio schoonmaken, later helpt ze hem bij het voorbereiden van verf en als climax besluit hij haar te schilderen. Een dienstmeisje met een pareloorbel, dat is echter ongehoord. Hoe ze eraan komt en wat de gevolgen vanhet dragen zijn, zal ik hier niet verklappen.

Kleur, lichtinval en subtiliteit zijn erg belangrijk in de schilderijen van Vermeer, en ondanks dat het onmogelijk lijkt deze drie waarden te omschrijven en in een boek te stoppen, lukt het Chevalier bijzonder goed om een zinderende spanning neer te zetten. Vooral het schilderen van Griet is zo opbouwend van spanning en je wilt dat het goed komt, terwijl het overduidelijk het begin van het einde is. Heerlijk boek om te lezen (en ook erg goed om cadeau te doen)!

Een aantal van de schilderijen in het boek kun je in het echt zien in Nederlandse musea. Het meisje met de Parel en Gezicht op Delft vind je in het Mauritshuis (Den Haag); Het melkmeisje hangt in het Rijksmuseum (Amsterdam). Andere Vermeers hangen in de Verenigde Staten (als ze tenminste niet gestolen zijn) en in een aantal musea in Duitsland. Op deze site vind je verder een hele berg info over het boek, de schilderijen en Vermeer himself. En anders kun je terecht op Essential Vermeer, de meest complete site die ik kon vinden.