Vandaag wilden ze eigenlijk het zoveelste onderzoek doen, maar aangezien mijn bloed niet snel genoeg stolt – ondanks allerlei shit die ze in mijn aderen geinjecteerd hebben – mocht ik ineens vanavond lekker naar huis met weekendverlof!
Ik moet me zondagavond weer ‘melden’, maar dit weekend zit ik dus lekker thuis op de bank, bij mijn eigen spulletje met geen rare, snurkende, oude mensen naast me en geen dokters of verpleegsters die in me willen prikken. Heerlijk!
Bij mij is het nog erger…. ik heb geen bloed. De laatste twee keer dat ze moesten prikken bleven ze maar wroeten en op verschillende plaatsen proberen, maar niks.
Ik ben gewoon een buitenaards wezen. Ik wist het wel
Nicje, mijn buik is zo dik. Kan niet eens mijn schoenen meer vastmaken…
Slippers aan! Veel makkelijker, doe ik ook in het ziekenhuis…maar nu ben ik thuis, even weer een meisje spelen met rokjes en laarzen 🙂
Leuk is dat, jij kan tenminste rokjes aan! Ik heb welgeteld 1 zomerbroek. Die heb ik dan dus elke dag aan. Met een van de twee t-shirts die helemaal over mijn buik heengaan!
kun je niet hierkomen. kun je voor mij zorgen en dan zorg ik voor jou!
effe bakkie doen!
Ja was het maar zo’n feest! Ben een week in het ziekenhuis geweest waar het dertig graden was..zit nu op de bank te bibberen, ben het niet meer gewend 🙂
Pas maar op, je wordt net als de klagende ouwetjes… die hebben de kachel ook altijd op hoog.
Wat een verhalen Nic, ziekenhuizen zijn niet efficient. Geloof me ik ken veel verhalen van de bginnenkant en wat je meemaakt valt nog best mee.
Ik hoop dat het goed met je gaat, krijg gelukkig van Jurgen regelmatig te horen hoe dat je het doet.
Kom maar weer snel bij ons klagen hoor.