Dit keer hoefde ik geen vieze drankjes te drinken van te voren, dus de scan ging eigenlijk best snel. Wel jammer dat ze drie keer moesten prikken eer het infuus op zijn plek zat en uiteindelijk bleek dat een iets te smal adertje ofzo en deed de contrastvloeistof reuze zeer. En daarna is het scannen zelf met name erg saai. Beetje futuristisch, het bed waar je op ligt wordt heen en weer gehaald door een soort ring, waar ook weer een ring inzit die heel hard draait. Snap je? Dat stuk is easy, want je hoeft niks te doen. En toen mocht ik weer naar huis om me te laten vertroetelen dor mijn moeder, daar zijn ze tenslotte voor.

En dan nu: Het Grote Wachten Op de Uitslag. Wel in een nieuw bed, want de matrassen en elektrische bodems zijn eindelijk gebracht. Jeej! Heb al beetje zitten spelen, rug omhoog, beentjes omhoog, reuze bejaard natuurlijk allemaal, maar ook helemaal lachen!