Geheel tegen mijn eigen verwachting in ben ik al weer thuis! Het begon allemaal nogal matig namelijk. Op de een of andere manier hadden mijn vaten er geen zin in en lukte het pas na 5 keer om een infuus te zetten, in mijn rechterelleboog. Een rotplek! Mijn arm moest op een kussen en ik moest proberen zo min mogelijk te bewegen, want anders sloeg hij weer dicht en ging er van alles piepen. Gelukkig ging hij op een gegeven moment beter lopen en kon ik toch een beetje tijdschriften lezen en de puzzel uit de nrc.next invullen met links. Niet dat dat makkelijk ging, want er was een noodstroomtest en dus gingen ineens hoepla alle lichten uit…in het donker met links een puzzel invullen…ik heb het krantje maar daar gelaten, want het zag er niet uit.

En nu ben ik lekker thuis! Corrie – de koningin van de dagbehandeling – vond namelijk dat de pomp van het infuus best wat sneller kon en dat betekende dat ik een derde minder tijd kwijt was. Ik mocht ook zelf kiezen of ik extra anti-kots-spul wilde en aangezien ik toch de tijd had, heb ik het maar genomen. Ik ben heus wel heel stoer, naalden doen me niks enzo, maar kotsen is geen hobby en dus ben ik blij dat het erin zit. Zo!

Twee van de zes gehad! Even twee weken rust!