Wat de verwachting al was is dan toch echt begonnen, het vocht vasthouden en daarmee het grote opzwellen. Qua kilo’s en uiterlijk vind ik mijn zwemband en mijn bolle toet het ergste (ik begin op een soort zwangere hamster te lijken), maar het pijnlijkst zijn mijn knieen. Even iets uit het onderste schap uit de supermarkt pakken is er niet meer bij of het bakje van Jopie van de vloer vissen om hem te voeren. Dat eerste is nog wel op te lossen (Albert.nl), maar hoe leer ik Jopie om aan tafel te eten?