Ik heb er lang over nagedacht, maar ik ga er toch maar weer eens wat over schrijven. Ook omdat ik best een ingewikkelde periode tegemoet ga en dat iedereen dan snapt waarom ik zo zit te zeuren of waarom ik er soms niet lijkt te zijn.
Ik heb dus SLE, een autoimmuunziekte die stomvervelend is. Nou kan het perioden lang heel goed gaan, alleen is dat bij mij op dit moment niet het geval. Mijn nieren doen het helemaal niet zo goed en daarvoor is eigenlijk maar een oplossing, namelijk een boel medicatie in de vorm van een lichte chemokuur en een stootkuur prednison. Met alle toestanden die daarbij horen dus: ziek, zwak en misselijk, mogelijk haaruitval, enorm aankomen, verhoogde vatbaarheid voor alle infecties en virussen die ronddwalen, enzovoorts.
Maar Het Moet! Mijn nieren moeten gered worden, anders gaat het richting dialyse en dat wil je niet.
De komende drie maanden ben ik daarom om de twee weken drie dagen in het ziekenhuis voor de kuur en de overige anderhalve week thuis en / of op kantoor om bij te komen. Bij de ene persoon valt het allemaal reuze mee en kun je gewoon blijven werken, een ander heeft er meer last van en die zit thuis. Ik moet het allemaal gewoon even aankijken, maar ik ga in ieder geval niet van tevoren zeggen dat ik drie maanden thuis zit – ik word al gek bij het idee (zie posts van een jaar geleden: van thuis zitten word je simpel)!
Hoe of dat het zit. Nou zo dus.
*dikke knuffel*
Eej lieverd, als er iets is waar we je mee van dienst kunnen zijn dan laat het maar weten! We brengen Tye sowieso wel een paar keer 🙂 xxx
Jah, da’s wel een leuk idee; Tye brengen. Tenzij je licht geeft natuurlijk… Maaruh, als we er dan toch zijn, zullen we dan maar meteen BBQ-en? Wij steken de boel wel aan. We willen je graag van dienst zijn namelijk 😉
Alle gekheid op een stokje, ik sluit me natuurlijk bij ‘Munne Mins’ aan en wil je vooral veel sterkte wensen komende tijd!
“Het Moet” – de enige juiste reden om door te zetten. Doe je ding (zo van “wopwopwop”)… en inderdaad als je hulp nodig hebt, slappe klets of slechte liedjes die in je hoofd blijven zitten: je weet me zekers en vast te vinden 🙂
Wow, dat is niet niks. Ik zou zeggen – kom eens langs, in SF kan je heerlijk shoppen om alles te vergeten (en met deze $$ koers…!). Maar dat zal wat lastiger gaan – doen we in Utrecht een keer. En dat clubje zie ik wel zitten!
liefs, Esther
Dank voor jullie lieve woorden! Ik ga het eerst gewoon even aankijken, waar ik ondertussen behoefte aan heb is duizend (televisie)series op DVD!
Pfoe! Heftig zeg…. zit ik daar te piepen over het kopen van een huis, heb jij gewoon een heftig conflict met je eigen lichaam! Wens je heel veel sterkte met de prednison en chemo. Ik hoop dat het gaat werken!