Ik ben geen held in sommetjes. Dus dat nieuwsbericht over het overgaan van de no-claim regeling naar een verplicht eigen risico vraagt veel van mijn rekenkunst. Op Nu.nl lees ik dit:
Iedereen van 18 jaar en ouder moet vanaf die datum de eerste 150 euro aan zorgkosten zelf betalen. Door de nieuwe regeling kan de zorgpremie met negentig euro per jaar omlaag. Chronisch zieken en ouderen krijgen het eigen risico vergoed.
Bij hun bron, de Volkskrant lees ik dit:
Critici van deze regeling benadrukten steeds dat mensen met een zwakke gezondheid nooit iets terugkrijgen. Ondertussen betalen zij wel – zoals alle verzekerden – jaarlijks 90 euro premie extra om het no-claimfonds te voeden.
Blijkbaar betaal ik nu 90 euro per jaar aan het no-claim fonds. Als dat stopt en ik een eigen risico van 150 euro krijg, maar de premie gaat met 90 euro omlaag, dan heb ik – volgens mijn sommetje – dus een eigen risico van 60 euro. Dat is inderdaad een betere regeling. Maar, omdat ik onder de chronisch zieken val die moeten worden ontzien (joehoe), hoef ik helemaal niets te lappen! Dan komt het er toch op neer dat mijn premie daalt met 90 euro en verder niets? Maak ik dan winst? (Zie hier een klassiek voorbeeld van hoe ik niet kan rekenen. Ergens zit er een denkfout, maar ik zie hem niet.)
Dat de premie gaat dalen, dat moet ik overigens nog zien. De OHRA die zijn premie verlaagt. Haha. Wedden van niet?
Even denken hoor.. dus ipv dat ik nu 90 euro betaal moet ik straks 150 euro betalen omdat ik die noclaim niet meer heb.. kortom.. 60 euro extra in de kas van de overheid.
Ze schrijven het mooi maar je betaalt dus gewoon 60 euro meer dan nu….
Kan ik het nog moeilijker maken: je betaalde 90 euro om 255 euro terug te krijgen. Dus dat is euh, 165 euro die je dus echt terug kreeg. Als beloning dat je niet ziek was. Dat krijg je nu ook niet meer.
En trouwens, ik moet nog zien dat je die 90 niet meer hoeft te betalen. Die zit er bij de zorgpremie bij in. Dus waarschijnlijk is het straks gewoon 150 euro extra naar de Staat.
Ik klink ineens heel erg als mijn vader…