Tussen het werken, eten en suffe dingen doen zoals boodschappen halen en de was ophangen door ben ik op het moment heel druk aan het lezen. Daarom was Hemelvaart ook een uitkomst: mooi weer, niet werken, boek lezen in het park! Dan Brown’s Da Vinci Code was na tien bladzijden al helemaal spannend en naar mate ik in het boek vorder wordt het steeds beter! Er zitten raadsels in en schilderijen en geheimzinnige sektes en rituelen en ik wil alleen nog maar verder lezen en dat is lastig als je moet werken. En boodschappen doen. En de was ophangen.

Het mooiste nog van het boek tot nu toe is de voor mij totaal nieuwe introductie van het concept PHI. PHI is – zo heb ik vernomen – de Gulden Snede, de ideale verhouding die overal in de natuur terug komt. Als je in een bijenkolonie de verhouding berekent tussen het aantal mannetjes en vrouwtjes krijg je dat getal. Als je je lengte deelt door de afstand van je navel tot de grond krijg je dat getal. En dat geldt dus ook voor je armen en je vingers en je hele bottenstructuur. En het geldt ook voor de afstand tussen de zonnepiten in een zonnebloem. Het getal is overal, het is de perfecte verhouding, het zijn de legosteentjes van Moeder Natuur. Ik moet hier meer over weten! En – lang leve internet – hier is een mooi startpunt!