Omdat een van mijn collega’s ons helaas ging verlaten, hebben we naast een etentje ook een Bob Ross workshop gehad! Er kwam een mannetje met allemaal ezeltjes en waaierkwasten en Van Dijck Brown en toen konden we aan de slag. Wat leuk! En inderdaad net zo makkelijk als het op televisie eruit ziet. Je moet het steeds alleen even durven, klodderen voor de wolken, die zwarte berg gewoon in het midden neerplempen en dan “dansend met het penseel” de Happy Little Tree! Kijk nou toch!
Daarna nog even lekker eten en wat biertjes drinken en tot paniek van een van de collega’s mijn camera in een glas water zetten en dan foto’s nemen (dat kan ie hebben, daar is ie voor). “Wat doe je nou!”. Maar dat is een heel ander verhaal, ik wilde alleen even pronken met mijn “Don’t worry about mistakes, there aren’t any” meesterwerkje.
Wow, dat mag inderdaad met recht een kunstwerkje worden genoemd 🙂
Van dichtbij ziet het er niet uit, maar paar stappen terug en het lijkt meteen ergens op 🙂
Ha wat leuk! Dat hebben mijn vriend en ik 2 jaar terug ook nog eens gedaan: het zelfde tafereel!
Nog best moeilijk he die bomen en die sneeuw op de berg 😀
Die bom wilde niet zo, maar gelukkig kwam mister Bob to the rescue 🙂
haha, wat een talent!
Haha, maar je boom heeft geen “little tree friend”. Da’s zielig, want dan is ‘ie eenzaam 😉
Best een aardig tafereeltje!
@Azijn mooi, dan wordt dit jouw kerstcadeau 😀
Die Dommelsch hoort er natuurlijk ook helemaal bij 😉
@Nicoline
Gaat ‘ie een ereplekje krijgen op het meest heilige kamertje van het huis…
…nee, niet de WC, de computerkamer!
Heel erg creatieve collega’s, super! Hmm, ik zag je twitter. Moet ik, als ‘nieuwe collega’, daar nu ook aan? Nee toch zeker?!
Jaaa! Jij moet ook aan de Twitter 🙂 Maar op kantoor hebben we de werkversie, Yammer heet dat. Soort prive Twitter, ook leuk!