Tot nu toe heb ik altijd geweigerd, maar dit weekend was er geen ontkomen meer aan: er kwam bezoek en er moest gepokerd worden. En ondanks dat ik de allerslechtste pokerface ooit heb (ik krijg rooie koontjes van goede kaarten, maar ook van slechte, en ik moet hardop lachen als ik denk dat anderen mensen bluffen, al dat serieuze gedoe) en ondanks dat ik niet alle kaartencombinaties kon onthouden (“Als je nu twee klaveren hebt dan ben je best wel binnen”, ik check kaarten, “Hoezo dat dan?”, “Flush”, “Oh, flush.”), heb ik wel gewonnen! Twee keer! Beginnersgeluk?
Even geheel terzijde: je moet voor de lol eens een keer goed naar die kaarten kijken. Die koning, vrouw en boer zien er hardstikke slecht uit. Wallen, chagerijnige koppen, enorm lelijke outfits, beetje gek is het wel. Waarom zou dat zijn?
Ik vermoed dat het geluk aan vrouwenszijde is. Afgelopen zaterdag ook weer gepokerd, waarbij Mrije ook aan de winnaarstafel eindigde! 😉
hoe zou jij je voelen als je telkens weer op de tafel gesmeten werd?