Daar ben ik weer hoor, deze kluspipo dacht even simpel een randje te kitten. Viel dat even tegen! Toen ik eindelijk na lang graven in de schuur de het kitpistool gevonden had, bleek er natuurlijk nog een oude kitdinges in te zitten die er met geen mogelijkheid uit wilde. Ik snapte er niets van. Duwen, trekken, hamer erbij (dat kan natuurlijk nooit goed gaan, maar ja, op een gegeven moment word je wanhopig), Google. Google zegt ’trek de pen naar achteren’. Aha, zie daar het probleem. Die hele pen zat muurvast. Weer de hamer erbij, paar tikjes en even als een Jerommeke flink draaien en trekken en eindelijk kwam het ding los. Goed. Half uur verder en nog geen ruk gedaan en ik vond het ook eigenlijk wel weer genoeg geweest.
Dat was eergisteren.
Vandaag ben ik verder gegaan met het kitavontuur. En wat blijkt? Kitten zelf is easy! Ik had volgens het stappenplan van de Gamma de boel netjes afgeplakt – ondanks het hoongelach van vriendje. Dan even met dat gekke ding erlangs, afstrijken met je vinger, tape verwijderen en na vijf minuten is het al klaar: een stuks kakstrak kitrandje. Kitten is hardstikke leuk! Ik ben nog op zoek geweest naar nog meer gapende kieren, maar helaas, niks te vinden. Ach ja, het is niet alsof de keuken bijna af is ofzo…
Strak! Mag je hier ook komen doen. Je zus heeft zeker nog wel wat randjes voor de boeg. Broers ook? Weet ik niet.
Ik ga maar eens een uurtarief bedenken 🙂
Ik moet een gat boren. Ik ben bang…. nog nooit gedaan. Ik weet niet welk boor opzetstuk ik moet gebruiken voor een aluminium raam. Waar is je zus als je der nodig hebt.
Niet bang zijn, gewoon doen! En als de halve muur eruit valt is er altijd nog ‘grote gaten vuller’, briljant spul 🙂
Nee het raamrandje is ongeveer 5mm breed en 2mm dun. Als je het mist heb je of geen rond gat, of een gapend gat dat je niet kunt dichten. Het was gewoon het opzetstuk voor hout, maar er moest wel even goed geduwd worden.
Gelukkig heeft Gabriel het dan maar gedaan en nu zitten er sloten op de ramen. Voor de verzekering.