Voedselparanoia

Koken is toch wel een beetje een hobby en ook boodschappen doen vind ik helemaal niet erg. Alleen doe ik daar blijkbaar veel langer over dan normale mensen. Ik ben namelijk een extreme datumchecker. In de supermarkt, maar ook thuis, alles wat ik in mijn mandje, de koelkast of een pan stop wordt gecontroleerd op datum. Is het nog goed? Hoe lang nog? Moet ik iets anders koken?

Want het gekke is, zo’n datum zegt ’tenminste houdbaar tot’. Wat moet ik daar toch mee? Als iets tenminste houdbaar is tot vandaag, verliep de houdbaarheid dan stipt om 12 uur afgelopen nacht? Want wat zegt tenminste eigenlijk? Kan het nog wel eventjes? Moet het gaan stinken? Gaat het eten een nieuw leven leiden nadat de datum verlopen is? Hoe kom ik daar achter?

Ik kan daar dus niets mee. Alles wat de datum heeft van vandaag kan ik van mijn hoofd niet meer gebruiken. En dat is zo zonde! Hoe kom ik daar toch van af? Het gekke is dat ik er bij fruit geen last van heb, daar staat tenslotte ook niets op en durf ik prima op mijn knijp- of hee-zie-ik-daar-schimmel-vermogen te vertrouwen. Maar bij zo’n beetje al het overige…help!

Drie van de zes

Vind je het gek dat ik om het half uur naar de wc moet? Dit is wat er op zo’n dagje chemokuur in mijn lijfje gepompt wordt. Verpleegster Ieke en ik hebben even zitten rekenen en het is meer dan twee liter. Daarbij moet je ook nog minimaal anderhalve liter drinken, dus tel uit je winst!

Gelukkig ben ik inmiddels weer thuis en alhoewel ik me niet zo heel lekker voel omdat alles vol met vocht zit (knieen, vingers, hamsterhoofd), ben ik toch wel blij omdat ik deze ook weer gehad heb. Ik ben op de helft! Nog maar drie te gaan!

Geen zin

Geen zin om morgen naar het ziekenhuis te gaan (want chemo is kut). Geen zin om mijn spulletjes te pakken (ik weet toch niet wat ik mee moet nemen). Geen zin om te bedenken wat ik het beste aan kan trekken morgen (vorige keer heb ik het de hele dag koud gehad vanwege de airco, tot de noodstroom- test kwam en die uitging, heerlijk). Geen zin om te bloggen (ik maak niks mee). Geen zin om op te ruimen (maar morgen komt de schoonmaakster echt heeft ze gesmst).

Wel zin in chocolade! En we hebben het ook in huis! Poef, humeur weer goed!

Lekker sportief

Om donderdag weer drama’s te voorkomen had ik besloten om vandaag even naar het ziekenhuis te gaan om vast bloed te laten prikken. Anders moest het vooraf aan het infuus zetten en aangezien dat de vorige keer niet lukte dacht ik, dan maar vast nu. Lekker op mijn fietsje door het zonnige Utrecht naar het ziekenhuis gecrosst, bleek het uiteindelijk om slecht één buisje te gaan. Eén lullig buisje! Heb ik daar bijna een uur voor gefietst! Het lijkt verdorie wel sporten!