Ik begin me stiekem toch een beetje zenuwachtig te maken voor de volgende chemo in het ziekenhuis aanstaande donderdag. Zo’n gevoel van er helemaal geen zin in hebben. Ik weet ook niet zo goed wat ik kan verwachten, zonder enorme stootkuur prednison vooraf. Dat is trouwens maar beter ook, want op de dagelijkse dosis van 60 mg ga ik al zo hard, niet normaal. Ik hoef niet te slapen, ik kan keihard fietsen en ik praat en praat en praat. Nog twee weken en dan mag ik ook daarmee afbouwen, dan komt er misschien weer wat rust in de tent.

Toch had ik ook weer een mazzeltje vandaag: de boeken die ik bij Amazon besteld had zijn binnen en heb ik dus mooi wat te lezen donderdag. De verwachtte leveringsdatum was 8 juli, dus veel hoop had ik niet, en toen waren ze ineens daar!

PS Alle kaarsen (ook die nep-maar-arbeidsinspectieveilige dingen van Philips) mogen weer aan he! Ik heb het nodig!